هدف: هدف از این مطالعه بررسی عوامل اتیولوژیک تحلیل خارجی ریشه بود (عوامل بیمار و عوامل درمانی).
مواد و روشها: در این مطالعه 163 بیمار که درمان ارتودنسی آنها تکمیل شده بود و دارای رادیوگراف های پانورامیک و سفالومتریک قبل و پس از درمان بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. طول دندان از آپکس تا لبه انسیزال یا نوک کاسپ بر روی عکس پانورامیک اندازه گیری شد. اوربایت و اورجت با استفاده از رادیوگرافهای سفالومتریک لترال قبل و بعد از درمان اندازه گیری شد. تحلیل ریشه هر دندان و عوامل اکلوژن با استفاده از آنالیز واریانس مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. با کاربرد آزمون t میانگین تحلیل ریشه بین مردها و زنها، بین موارد با اکستراکشن و موارد بدون اکسترکشن، و نیز بدن افراد با دریافت جراحی و افراد بدون دریافت جراحی مقایسه گردید. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسن ارتباط بین تحلیل ریشه و سن شروع درمان ارتودنسی، تغییر اوربایت، تغییر اورجت و نیز طول دوره درمان ارزیابی شد.
نتایج: بیشترین تحلیل ریشه در انسیزور سانترال بالا و در مراحل بعدی در انسیزور لترال بالا، انسیزور سانترال پایین و انسیزور لترال پایین دیده شد. سابقه اکسترکشن دندان به طور قابل توجهی با تحلیل ریشه دندان مرتبط بود. طول دوره درمان با مقدار تحلیل ریشه همبستگی مثبت داشت.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که درمان ارتودنسی باید در بیماران نیازمند به درمانهای طولانی مدت و بیماران با سابقه اکسترکشن دندان به دفت انجام گیرد.