غدد پستانی، ساختار اختصاصی می باشند که به صورت واحدهای لوله ای ترشّحی نسبتاً ساده ای از غدد عرق هستند. در حدود سی و پنجمین روز از تکامل جنینی، با ضخیم شدن لایه مالپیگی روی سطح جانبی شکمی، سینه ها شروع به تکامل یافتن می کنند. پستانها یا غدد شیری، اندامهای فرعی دستگاه تولید مثلی در زن می باشند. رشد پستانها از زمان تولد تا موقع بلوغ متوقف می ماند. در زمان بلوغ تحت اثر هورمون استروژن و به میزان کمتر هورمونهای دیگر مانند هورمون رشد، انسولین، کورتیزون، هورمون تیروئید و هورمون پرولاکتین، پستان رشد می نماید. بعد که تخمک گذاری در زن شروع می شود، هورمون پروژسترون نیز که در این موقع ترشّح می شود به رشد بیشتر پستان کمک می کند. پس پستانها به طور قابل توجّهی بعد از دوران بلوغ رشد می کنند ولی حالت عملکردی کامل رشد آنها پس از دوره حاملگی روی می دهد.
اما به طور کلی پستانها در مرد به صورت یک شکل توسعه نیافته می باشند. پس از بلوغ در زن، هر پستان یک برجستگی مدور را روی دیواره های قدامی و طرفی سینه، روی سطح عضله سینه ای بزرگ تشکیل می دهد. پستانها از دومین تا ششمین دنده و از لبه خارجی استخوان جناغ تا خط زیر بغلی میانی توسعه می یابند. قسمت خارجی و بالایی هر پستان به طرف بالا به داخل زیر بغل توسعه یافته و به عنوان انتهای زیر بغلی پستان شناخته می شود. قسمت عمده پستان از بافت چربی تشکیل شده است. بنابراین اندازه پستان در افراد مختلف به طور قابل توجهی فرق می کند. در زیر مرکز پستان، نوک پستان به طرف جلو واقع می شود. نوک پستان معمولاً در فضای مابین چهارمین و پنجمین دنده قرار می گیرد. نوک پستان توسط یک حلقه پوستی صورتی رنگ احاطه شده است که هاله نوک پستان نامیده می شود. در هنگام اولین حاملگی، این هاله به رنگ قهوه ای تیره درآمده و دیگر به رنگ صورتی اولیّه باز نمی گردد.
پستان از بافت غده ای، بافت لیفی و بافت چربی تشکیل شده است. بافت غده ای از پانزده تا بیست لوب تشکیل شده است که هر یک از آنها به تعداد بسیار زیادی لوبول کوچک تقسیم می شوند. هر لوبول از تعداد زیادی آلوئول ترشّحی تشکیل شده است که به داخل شاخه هایی از مجاری حامل شیر باز می شوند. هر لوب پستان دارای یک مجرای حامل شیر است. مجاری حامل شیر به طرف بالا تا هاله نوک پستان ادامه دارند و در آنجا تشکیل سینوسهای متّسعی را می دهند که این سینوسها مانند مخزنهایی برای ذخیره شیر هنگام ترشّح شیر عمل می کنند. بعد از این سینوسها، مجاری حامل شیر به طرف بالا راه یافته و توسط سوراخهای مجزایی به سطح نوک پستان باز می شوند. سطح خارجی پستان توسط نیام زیر پوستی که تیغه های لیفی زیادی به داخل غده شیری برای پشتیبانی لوبولها می فرستد، پوشیده شده است. رشته های لیفی از نیام زیر پوستی به نوک پستان و هاله دور آن نیز می روند. بافت چربی روی سطح غده شیری و نیز مابین لوبهای غده شیری قرار می گیرد.
پستانها، خون شریانی خود را توسط شاخه هایی از شریانهای آگزیلاری، شریانهای بین دنده ای و شریانهای پستانی داخلی دریافت می کنند. وریدهایی که از پستان خارج می شوند، یک شبکه وریدی در زیر نوک پستان تشکیل می دهند. سپس این شبکه به داخل وریدهای پستانی داخلی و آگزیلاری تخلیه می شود.
عروق لنفاوی قسمت مرکزی پستان، پوست روی قسمت مرکزی پستان، نوک پستان و هاله نوک پستان به داخل یک شبکه عروقی روی سطح عضله سینه ای بزرگ تخلیه می شوند. از این شبکه، عروق لنفاوی به گروه سینه ای عقده های لنفاوی آگزیلاری و به عقده های لنفاوی پستانی داخلی می روند. تعداد کمی از این عروق ممکن است از خط وسط بدن به پستان طرف دیگر بروند و بعضی از عروق از قسمت داخلی تحتانی پستان به یک شبکه لنفاوی روی سطح عضله مستقیم شکمی می روند. قسمت عمده تخلیه نیمه خارجی پستان به داخل گروه سینه ای عقده های لنفاوی آگزیلاری و قسمت عمده تخلیه نیمه داخلی پستان، به داخل عقده های لنفاوی پستانی داخلی صورت می گیرد. به هر حال مقدار مشخصی از لنف به داخل گروه خلفی عقده های لنفاوی آگزیلاری تخلیه می شود.
در ابتدای دوران بلوغ، افزایش ترشّح هورمونهای تخمدانی و هورمونهای گونادوتروپین، رشد پستانها را در زن تحریک می کند. به هر حال، رشد کامل در زمان حاملگی روی می دهد. در هنگام حاملگی، پستانها بزرگ شده و در اثر تحریک استروژن و پروژسترون رشد می کنند. پس از تولد بچه، سطح استروژن و پروژسترون خون پایین می افتد و هورمون ترشّح کننده شیرکه توسط لوب قدامی غده هیپوفیز ترشّح می شود، سلولهای آلوئولی را برای ترشّح شیر تحریک می کند. به هر حال، جاری شدن کامل شیر زودتر از 2 تا 3 روز پس از تولد نوزاد روی نمی دهد. هورمون تیروئید و هورمون های بخش قشری غده فوق کلیوی نیز برای تأمین شیر کافی، ضروری می باشند. وقتی طفل مکیدن پستان مادر را آغاز می کند، لوب خلفی غده هیپوفیز برای تولید هورمون اکسی توسین تحریک می شود که این هورمون، شیر را از پستان بیرون می راند. بنابراین مکیدن پستان مادر یک تحریک مهم در ادامه جاری شدن شیر است.
هر غدّه پستانی شامل 15 تا 25 لوب نامنظم از نوع لوله ای - حبابی مرکب بوده و عملکرد آن ترشّح شیر برای تغذیه نوزاد است. هر لوب توسط بافت همبند متراکم و مقدار زیادی بافت چربی، از سایر لوبها جدا می شود و در حقیقت هر لوب به تنهایی غدّه ای با مجرای ترشّحی مختص به خود است. این مجاری شیری 2 تا 5/4 سانتی متر طول داشته و به طور مستقل در نوک پستان باز می شوند. نوک پستان دارای 15 تا 25 منفذ است که هر یک حدود 5/0 میلی متر قطر دارد. ساختمان بافت شناسی غدد پستان بر حسب جنس، سن و وضعیت فیزیولوژیک متفاوت است.
پیش از بلوغ، غدد پستان از سینوسهای شیری و مجاری شیری منشعبی تشکیل می شوند که در انتهای هر یک، مجموعه سلولهای کوچکی قرار گرفته است. نموّ غدد پستان در زنان طی بلوغ، یکی از صفات ثانویه جنسی محسوب می گردد. طی این دوره غدد پستان از حیث اندازه بزرگ شده و نوک برجسته پستان را به وجود می آورند. در مردان، نوک پستان مسطح باقی می ماند. بزرگ شدن پستان طی بلوغ در نتیجه تجمع بافت چربی و بافت همبند کلاژن دار، صورت می گیرد. منشعب شدن بیشتر مجاری شیری نیز نقش کوچکی در این میان دارد. تزاید مجاری شیری و تجمع چربی بر اثر افزایش میزان استروژنهای تخمدانی طی بلوغ روی می دهد. در خلال این مرحله، تشکیل ساختمانهای لوله ای - حبابی کوچکی را می توان در انتهای هر مجرا مشاهده نمود.
طی بلوغ، مجاری شیری بر رشد خود افزوده و به طور وسیعی منشعب می شوند. در انتهای کوچکترین مجاری (مجاری بین لوبولی انتهایی)، ساختمان اختصاصی پستان زن بالغ، موسوم به لبول به وجود می آید. یک لبول از چندین مجرای داخل لوبولی تشکیل می شود که محتویات خود را به داخل مجرای بین لوبولی انتهایی می ریزند. هر لوبول در بافت همبند داخل لوبولی پر سلول سستی قرار می گیرد. لوبولها توسط بافت همبند بین لوبولی متراکم تر و کم سلولی از یکدیگر مجزا می شوند. مجاری شیری نزدیک به منفذ نوک پستان متّسع می شوند تا سینوسهای شیری را به وجود آورند. سینوسهای شیری در منفذ خارجی خود از اپی تلیوم سنگفرشی مطبّق پوشیده شده اند. این اپی تلیوم به سرعت به اپی تلیوم مکعبی یا استوانه ای مطبّق تبدیل می شود. مطالعات با میکروسکوپ الکترونی، آشکار ساخته که سلولهای همجوار با مجرا، همان سلولهای اپی تلیال هستند. در حالی که سلولهایی که بر لایه بازال جای گرفته اند، سلولهای میواپی تلیال فشرده در کنار یکدیگرند. سلولهای اپی تلیال مجرا دارای تعداد اندکی میتوکندری، قناتهای معدودی از رتیکولوم آندوپلاسمی خشن، تعداد زیادی ریبوزوم آزاد و یک دستگاه گلژی کوچک می باشند. این سلولهای اپی تلیال توسط اتّصالات محکم و دسموزوم به یکدیگر متصل می شوند. سلولهای میواپی تلیال، دوکی شکلند و نحوه استقرار آنها به ترتیبی است که محور طولی این سلولها، به موازات طول مجرا قرار می گیرد. مجاری بین لوبولی انتهایی از اپی تلیوم مکعبی ساده ای که بر لایه بازال قرار گرفته و لایه منقطعی از سلولهای میواپی تلیال تشکیل می شود. در بافت همبند داخل لوبولی دربرگیرنده آلوئولها، تعدادی لنفوسیت و پلاسموسیت نیز به چشم می خورد. نزدیک به پایان حاملگی، این پلاسموسیتها به طور چشمگیری افزایش یافته و مسئول ترشّح ایمونوگلوبولینهایی IgA) ترشّحی) است که ایمنی غیر فعّال را به نوزاد می بخشند. طی چرخه قاعدگی تغییرات اندکی در ساختمان بافت شناسی این غدد مشاهده می شود. به این معنی که تزاید سلولها و مجاری در حدود زمان تخمک گذاری مشهود است. این تغییر همزمان با دوره ای رخ می دهد که طی آن استروژن گردش خون در اوج خود است. آبگیری (هیدراتاسیون) بیشتر بافت همبند در مرحله پیش از قاعدگی سبب بزرگی پستان می شود. نوک پستان ظاهری استوانه ای مخروطی دارد. رنگ پاپیلای پستان می تواند صورتی، قهوه ای روشن یا قهوه ای تیره باشد. این قسمت از طرف خارج توسط اپی تلیوم سنگفرشی مطبّق شاخی پوشیده می شود و در تداوم اپی تلیوم پوست مجاور خود قرار می گیرد. اپی تلیوم پاپیلای پستان بر روی لایه ای از بافت همبند سرشار از رشته های ماهیچه ای صاف گسترده شده است. این رشته ها همچون دوایری، پیرامون مجاری شیری عمقی را فرا گرفته و هنگامی که این مجاری به نوک پستان می رسند، رشته های ماهیچه ای به موازات آنها واقع می شوند. پوست اطراف پاپیلا، آرئول را تشکیل می دهد. رنگ آرئول طی حاملگی به علت تجمع موضعی ملانین، از صورتی به قهوه ای تیره تبدیل می شود. پس از زایمان، ممکن است آرئول روشنتر شود ولی هیچگاه به رنگ اولیه خود باز نمی گردد. نوک پستان دارای پایانه های عصبی حسی فراوان است.
1-1- آناتومی پستان
1-2- بافت شناسی پستان
1-3- فیزیولوژی پستان
1-4- تاریخچه کشف هورمون پرولاکتین و شرح اعمال آن در شیردهی از دیدگاه بیولوژی سلولی
الف- تاریخچه کشف پرولاکتین
ب- مهار عمل پرولاکتین
ج- محرکهای پرولاکتین
د- اعمال پرولاکتین از دیدگاه بیولوژی سلولیه ارزیابی پرولاکتین
و- نقش پرولاکتین در لاکتوژنز
1-5 شیر مادر، محتویات و فواید آن
الف- آغوز (کلستروم)
ب- بررسی تفاوت آغوز و شیر موقتی
ج- محتویات و فواید شیر مادر
1-6- تغذیه با شیر مادر
الف- ناکافی بودن شیر مادر
ب- موارد قابل توجه در طی شیردهی
ج- جلوگیری از بارداری در زمان شیردهی
د- از شیرگیری
1-7- اثرات شیر مادر بر سیستم های گوناگون بدن نوزاد
الف- تأثیر شیر مادر بر استخوان سازی نوزاد
ب- تأثیر شیر مادر بر رشد و تکامل سیستم عصبی نوزاد
ج- تأثیر شیر مادر بر سیستم ایمنی نوزاد و حمایت ایمونولوژیک غیر قابل جایگزینی آن
د- تأثیر شیر مادر بر تعادل وزن، قد و رشد نوزاده تأثیر شیر مادر بر سیستم تنفسی نوزاد
و- تأثیر شیر مادر بر سیستم قلب و عروق نوزاد در سالهای آتی زندگی
ز- تأثیر شیر مادر بر سیستم گوارشی نوزاد
ح- تأثیر شیر مادر بر سیستم شنوایی نوزاد
ط- تأثیر شیر مادر بر کاهش میزان کم خونی نوزاد
ی- تأثیر شیر مادر در پیشگیری از دیابت نوع 2
ک- تأثیر تغذیه با شیر مادر بر مننژیت ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا
1-8- فواید شیردهی بر مادر شیرده
1-9- مقایسه محتوای شیر مادر با شیر گاو
1-10- محتوای شیر خشک و مضرات آن در مقایسه با شیر مادر
1-11- خطرات شیرخشک
1-12- موارد منع شیردهی
1-13- مادران شیرده شاغل
1-14- تأثیر الکل بر شیردهی
1-15- تأثیر سیگار بر شیردهی
1-16- بیماریهای پستان
1-16-1- ناهنجاریهای رشد پستان
1-16-2- ترشّحات غیر طبیعی پستان
1-16-3- غدد پستان
1-16-4- ترک و زخم نوک پستان، راههای پیشگیری و درمان
1-16-5- پدیده رینود
1-16-6- حساسیت موضعی پستان
1-16-7- تورم و پرخونی پستان
1-16-8- التهاب پستان
1-16-9- آبسه پستان
1-17- شیردهی و داروها
1-17-1- فاکتورهای مؤثر در ترشّح دارو و ورود آن به داخل شیر
1-17-2- مکانیزم انتقال داروها به داخل شیر
1-17-3- دسته داروها بر حسب مضر یا بی ضرر بودن در طی شیردهی
1-17-3-1- دسته داروهای بی ضرر در طی شیردهی
1-17-3-2- دسته داروهایی که در طی شیردهی کمتر ایمن هستند
1-17-3-3- دسته داروهایی که در طی شیردهی خطرناک هستند
1-17-4- موارد قابل ذکر در مورد مصرف داروها در طی شیردهی
1-17-5- دم کرده های گیاهی بی ضرر در طی شیردهی
1-17-6- اشعه X و اسکن ها در طی شیردهی
2-1- گیاهان داروئی محرک شیردهی
2-2- قطره گیاهی شیرافزا
2-2-1- مواد مؤثره گیاهان موجود در قطره شیرافزا
2-2-2- فارماکولوژی
2-3- محرکهای شیمیایی: داروهای محرک شیردهی
2-3-1- متوکلوپرامید، دارویی با عارضه جانبی شیرافزایی
3-1- مطالب جمع آوری شده حاصل از نظریات 200 پزشک (متخصص زنان، اطفال و ماما)
3-1-1- بررسی معیارهای پزشکان در مورد سنجش کافی بودن میزان شیر مادر
3-1-2- بررسی علل ناکافی بودن میزان شیر مادر
3-1-3- موارد ذکر شده به منظور افزایش شیردهی در درجه اول
3-1-4- بررسی آمار بدست آمده از پزشکان (بر حسب درصد)
3-1-5- علل تجویز فرآورده های خوراکی متوکلوپرامید
3-1-6- علل تجویز قطره شیر افزا
3-1-7- علل عدم تجویز فرآورده های خوراکی متوکلوپرامید توسط آن دسته از پزشکان که آنرا تجویز نمی کنند
3-1-8- علل عدم تجویز قطره شیرافزا توسط آن دسته از پزشکان که آنرا تجویز نمی کنند
3-1-9- سایر موارد دارویی تجویز شده به منظور افزایش شیر مادر
3-2- ترسیم نتایج حاصل به صورت جدول و نمودار ستونی
3-3- استفاده از روش آماری مجذور خی
3-4- آزمون فرض صفر و مقابل و ترسیم جدول فراوانی های مورد انتظار بر اساس آن
3-5- فرمول مجذور خی و محاسبات
خلاصه انگلیسی
مشکلات خود را در whatsApp یا Viber با ما به اشتراک بگذارید. برای پاسخگویی سریعتر و بررسی شکایات و انتقادات سیستم پاسخگویی انلاین لحظه ای راه اندازی کرده ایم. شاید بتوانیم، با تیمی قدرتمند به سوی پیشرفت در تجارت الکترونیک گام برداریم. لازم به ذکر است، شما می توانید تمام پیشنهادات، درخواست ها و سفارشات خود را برای ما ارسال کنید. 09382490907. پاسخگوی 24 ساعته شما
خرید فایل