با نگرش عمیق به تحولات 50 ساله اخیر چنین نتیجه گیری می شود که به مسأله اکولوژی یعنی رابطه موجودات زنده با محیط توجه نشده و بشر به دخل و تصرفهای بی رویه و بیش از حد طبیعی آنرا از حالت اعتدال خارج کرده و به صورت مخاطره انگیزی درآورده است. روند تخریب و بهم خوردن تعادل اکولوژی در حالی ادامه دارد که جمعیت جهان رو به افزایش است و اگر چاره ای برای افزایش تولیدات کشاورزی و حفظ محیط زیست نشود بروز قطعی از واقعیت درونیست، بشر تاکنون تدابیر گوناگونی اتخاذ کرده است و به وسیله بکار بردن تکنولوژی استفاده از ژنتیک، دادن کودهای شیمیایی فراوان، به صورت سموم گیاهی و … توانسته است بخشی از نیاز مواد غذایی را به صورت منطقه ای برآورد کند. بنابراین باید بفکر تأمین مواد غذایی بدون آلوده کردن محیط زیست طبیعی بود. برای نیل به این هدف با الهام گرفتن از طبیعت که خود بهترین راهنماست و همچنین بکار بردن تجربیات پیشینیان و با حداکثر استفاده محیطی از قبیل نور، آب و مواد غذایی روشی اتخاذ کرد که بتوان میزان تولیدات کشاورزی را افزایش داد یکی از راههایی که ما را به این هدف نزدیک می سازد کشت گیاهان به صورت مخلوط است.
اگرچه تاریخ رونی برای زراعت چندکشتی و مخلوط وجود ندارد ولی با توجه به شواهدی که اشاره شد رویش گیاهان به صورت توأم سابقه طولانی داشته و احتمالاً تاریخ آن به نخستین دوره هائیکه بشر با کشاورزی آشنا گردیده برمی گردد. کشت گیاهان زراعی به صورت توأم از مناطق استوائی شروع شده ناحیه آمازون و حوضه رودخانه های زهکشی منطقه orinoco بعنوان یک مرکز زراعت چندکشتی مرکب از گیاهان غده ای و دانه ای شناسایی شده است. همزمان با مهاجرت بشر به نواحی مختلف و ایجاد مستعمرات کشورهای اروپایی در قرون 16 و 17 این نوع زراعت توسعه یافت ذرت از گیاهانی است که تاریخچه کشت آن به صورت مخلوط نسبت به گیاهان دیگر نسبتاً جدید است. در دوران استعمار گیاهانی شامل موز، نیشکر به صورت مخلوط در مزارع کشت می شوند. ترکیب گیاهان در مخلوط بستگی به شرایط محیطی و نوع گیاه دارد، در آمریکای مرکزی مخلوط ذرت و لوبیا و کدو یک الگوی کشت است. که از سالیان دراز رواج داشته است. این نوع مخلوط از حدود نهصد تا هزار و پانصد سال قبل از میلاد مسیح در مکزیک مرسوم بوده و مجموعه لوبیا، ذرت و کدو به اندازه ای موفق بوده که غیر از زادگاه خود (مکزیک) در کشورهای دیگر نیز، استقبال روبرو شده است.
کشاورزی سنتی ایران بر پایه استفاده از حداکثر عواملی بوده و استفاده از روابط بین گیاهان و مبارزه با آفات و بیماری به کشت مخلوط مبادرت می ورزند، به چند مورد زیر اشاره نموده است. برای تولید نوعی خربزه آن را در میان ریشه های خارشتر می کاشتند، خارشتر با داشتن ریشه های عمیق آبهای تحت الارض استفاده کرده و با کمک این رطوبت خربزه نیز سبز می شود. کشاورزان ایرانی معتقدند که بین بعضی از گیاهان رابطه عاطفی خاصی وجود دارد و این گیاهان در جوار یکدیگر محصول بیشتری تولید می کنند. مثلاً کشت یونجه و جو و یا کشت بذر خیس شده در مزرعه باعث ازدیاد کیفی و کمی هر دو گیاه می شود. در کشاورزی سنتی ایران برای محافظت گیاهان نیز کشت مخلوط انجام می دادند گزارش یاوری (1359) کشت نوعی پیاز زیر درختانی مثل سیب و انجیر آنها را از خطر ابتلاء به کرم میوه حفظ می کند، بعضی از زارعین معتقدند که کشت پیاز در بین گیاهان زمینی مانع حمله بیماری لکه سیاه به این گیاه می شود. امروزه چندکشتی در ایران بیشتر در سواحل خزر و خوزستان معمول است، چند کشتی ها شامل غلات زمستانه با حبوبات، گوجه فرنگی هندوانه، برنج و همچنین کشت حبوبات پائیزه نظیر ذرت و پنبه است.
افزایش و بهبود کیفیت در کشت مخلوط: در کشت مخلوط چون معمولاً از گیاهان و گونه های متفاوت استفاده می شود اختلافی بین گیاهان از لحاظ ارتفاع، سیستم ریشه ای، نیاز به مواد غذایی و استفاده از محیط کشت رقابت کمتری بین آنها مشاهده می شود و همین عامل خود باعث استفاده بهینه از مواد غذایی و سایر مایحتاج گیاه شده و باعث رشد و نمو مناسب تر گیاه می شود، و معمولاً رقابت بین گیاهان متعلق به گونه های متفاوت یا رقابت برون گونه ای بیشتر است. این حالت در مخلوط ذرت شیرین و خیار و مخلوط سویا و ذرت مشاهده می شود.
اصولاً سیستم کشت مخلوط به دلیل ایجاد یک اکوسیستم زراعی خاص و متنوع باعث کنترل آفات می شود گرچه امکان دارد کشت مخلوطی انتخاب شود که هیچ مزیتی بر تک کشتی آنها موجود نباشد ولی این کشت مخلوط می تواند باعث دور کردن آفات شده و به عنوان یک روش مبارزه با آفات تلقی گردد و باعث افزایش عملکرد شود. در کشت مخلوط یک عامل فیزیکی و بیولوژیکی می تواند باعث دور کردن آفات شود، مثلاً اگر یک گیاه بلند را با یک گیاه کوتاه کشت کنیم همین امر باعث جلوگیری از سرایت آفاتی نظیر شته ها بر روی گیاه میزبان می شوند و یا ممکن است یک گیاه غیر میزبان با ترشح موادی با خاصیت حشره کشی از بروز آفات در گیاه مجاور جلوگیری نماید، مثلاً در ایالات متحده آمریکا یونجه، ذرت، مورگوم را به عنوان گیاهان منحرف کننده آفات در کشت مخلوط نواری با پنبه کشت می کنند. و بدین وسیله میزان مصرف سموم دفع آفات کاهش می یابد و یا مثلاً اگر غلات به صورت توأم با لوبیا چشم بلبلی و بادام زمینی در مناطق گرمسیری کشت شود باعث کاهش خسارت و هجوم حرارت ناقل بیماری می شود و طبق تحقیقات یک محقق آمریکایی به نام کودکستون در سال 1976 در اوکلاهما اگر پنبه ولورگوم با هم به صورت توأم کشت کنیم عملکرد پنبه 24% افزایش پیدا می کند چون لورگوم ها برای کرم غوز پنبه میزبان بوده و از جمله بین آفت
مشکلات خود را در whatsApp یا Viber با ما به اشتراک بگذارید. برای پاسخگویی سریعتر و بررسی شکایات و انتقادات. سیستم پاسخگویی انلاین لحظه ای راه اندازی کرده ایم. شاید بتوانیم، با تیمی قدرتمند به سوی پیشرفت در تجارت الکترونیک گام برداریم. لازم به ذکر است، شما می توانید تمام پیشنهادات، درخواست ها و سفارشات خود را برای ما ارسال کنید. 09382490907… پاسخگوی 24 ساعته شما