هدف از این پژوهش تعیین ظرفیت برشی یک تیر بتن مسلح با سطح مقطع های متفاوت و آرماتور جانبی است. نمونه های مورد استفاده در این پژوهش از یک تیر بتن مسلح با پهنای mm 100 و ارتفاع mm 150 و (f_c)–́=18 MPa ساخته شده اند. این تیر دارای یک آرماتور تنشی 2#2 در ته تیر و یک آرماتور 2#2 در وجه فوقانی تیر است تا وضعیت آرماتور برشی حفظ شود. آرماتور برشی با mm 4ϕ آرماتور فولادی فراهم شده که به فاصله mm 200-150 از هم در میانه تیر قرار دارند. این آرماتور برشی نسبت حداقل محدودیتی که در ACI 318-08 مشخص شده را رعایت می کند. نتایج آزمون حاکی از آن بودند که ظرفیت برشی هیچ تفاوت معناداری در سطح مقطع های متفاوت آرماتور برشی ندارد. اما خاموت های باز را می توان به عنوان راه حل عملی در زمینه ساخت و ساز مد نظر قرار داد.
بتن تنش ضعیفی دارد و اگر آرماتور مناسبی وجود نداشته باشد تیر بتنی از هم خواهید پاشید. تنش های کششی به علت تنش محوری، خمش، چرخش یا ترکیبی از این نیروها در تیرها حاصل می شود. مکان ترک ها در تیر بتنی به جهت تنش های اصلی بستگی دارد. برای عمل ترکیبی تنش های نرمال و برشی، حداکثر تنش قطری در فاصله ای به اندازه تقریبا d از وجه حامل به وجود می آید. فاصله d اندازه ای از انتهای فیبر فشرده سازی تا مرکز آرماتور تنشی طولی است. ترک های خمشی- برشی رایج ترین نوع ترک در تیرهای بتنی مسلح است. یک ترک خمشی به صورت عمودی در تیر گسترش می یابد؛ سپس ترک انحنا یافته هنگامی از بالای تیر تشکیل می شود که تنش های برشی در آن منطقه گسترش یابند. در مناطقی با تنش های برشی بالا، تیرها را باید با خاموت یا با میله های خم شده تقویت نمود تا تیرهای داکتیلی به دست آید که در صورت وقوع شکست ترک نمی خورند. اگر آرماتور برشی فراهم نشود، شکست تردی بدون علامت هشدار دهنده ای رخ خواهد داد.