فناوری اطلاعات و الکترونیک واژه ای است که در سال 1998 در لایحه اصلاحی نمایندگان به بخش 508 از قانون نوسازی یکار گرفته شد. بخش 508 ملزم می کند که فناوری اطلاعات و الکترونیک که توسعه یافته، بدست آمده، وجود دارد یا به وسیله دولت فدرال مورد استفاده قرار گرفته است بایست قابل دسترسی باشد. فناوری اطلاعات و الکترونیک شامل سخت افزار و نرم افزار رایانه، سیستمهای عامل، اطلاعات مبتنی بر وب و کاربردهای آن، تلفنها و سایر محصولات ارتباطی، تجهیزات ویدئویی و محصولات مولتی مدیا، کیوسکهای اطلاعاتی، و محصولات اداری همانند ماشینهای فتوکپی و نمابر می باشد.
به طور رسمی به تمامی این تجهیزات عموماً به سادگی «فناوری اطلاعات» یا «IT» اطلاق می شود. با اینحال، از دیدگاه قانونی، نیازی به توسعه تعریف فعلی دولت فدرال از فناوری اطلاعات احساس می شود که بایستی انسجام تعریف اولیه را نیز حفظ کند. اداره فدرال از طرف Architectural and Transportation Barriers Compliance Board (Access Board) مسئول انتشار این تعریف شده است. در اینجا تعریف رسمی از «فناوری اطلاعات و الکترونیک» و «فناوری اطلاعات» ارائه شده که توسط بخش استانداردهای دسترسی به فناوری اطلاعات و الکترونیک هیئت Access منتشر شده است.
شامل فناوری اطلاعات و هرگونه تجهیز یا سیستم ارتباط داخلی یا زیر سیستمی از تجهیز است که در ایجاد، تغییر یا تکثیر داده ها یا اطلاعات بکار گرفته می شوند. واژه فناوری اطلاعات والکترونیک شامل محصولات ارتباطی (همانند تلفنها)، کیوسکهای اطلاعاتی و ماشینهای معاملاتی، سایتهای شبکه جهانی اطلاعات، و تجهیزات اداری همانند دستگاههای کپی و ماشینهای فاکس می باشد ولی محدود به اینها نیز نمی باشد.این واژه در بر گیرنده هر ماشینی که شامل فناوری اطلاعات است و به عنوان بخش داخلی محصول بکار گرفته می شود و عملیات اصلی همانند دریافت، ذخیره سازی، تغییر، مدیریت، جابجایی، کنترل، نمایش، سوئیچینگ، مبادله، ارسال یا دریافت اطلاعات یا داده ها را انجام نمی دهد، نیست.