این مقاله چگونگی تاثیرگذاری مدل های جهانی بر قیمت گذاری متقابل بازده سهام در بازارهای نوظهوردر سالهای اخیر رامورد بررسی قرار می دهد. ما از آزمون کان استفاده کردیم.نتایج ما نشان می دهد که مدلهای شرطی و عوامل ارزی عملکرد بهتری نسبت به مدلهای غیر شرطی و مدلهای تک عاملی داشته و تفاوت هایی درمدلها در مجموعه دو دوره از داده های ما وجود دارد. پیامد مهم این مقاله برای سرمایه گذاران بین المللی این است که هیچ یک از نتایج ما هنگامی که ما به صورت نادرست به تخصیص مدل وهمچنین استفاده از مدلهای جایگزین که خصوصا برای تکمیل مدلCAPM استفاده می کنیم، اهمیت ندارد.
بازارهای نوظهور، قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای
سهام بازارهای نوظهور(EM)، در مطالعات اخیر به عنوان بازارهایی با بازده متوسط به بالا اما ارتباط کم با بازارهای توسعه یافته مشخص شده اند اما توانایی خود را برای بهبود کارایی در میانگین واریانس برای سرمایه گذارانی که به دنبال تنوع پرتفولیو هستند را ارتقا داده اند. به هرحال برای کاهش عدم اطمینان سرمایه گذاری، ریسک و بازده در یک خط همراه با توسعه بازار قرار دارند.این مقاله آزمایش می کند که چگونه مدلهای جهانی در قیمت گذاری بازده سهام بازارهای نوظهور در دوره آزادسازی اخیر و در دودوره پیاپی در داده های ما موثر بوده اند.مطالعات انجام شده در بازارهای توسعه یافته شواهدی در حمایت از مدل جهانی قیمت گذاری دارایی ها است. آنها فهمیدند که دربازارهای نوظهور حمایت کمتری ازپیش بینی کننده های جهانی ریسک وجود دارد. بیکرت و هاروی یک افزایش در ارتباط بین بازارهای نوظهور و توسعه بازارهای سرمایه، در دوره پس از آزادسازی یافتند. آنها نشان دادند که بتا بازارهای نوظهور همراه پرتفولیو جهانی قبل و بعدازآزادسازی به طور متوسط، دوونیم افزایش داشته است، که نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه حساسیت بازارهای نوظهور برای ریسک بازار جهانی می باشد