در سال های اخیر تلاش های زیادی به منظور ایجاد سیستم آموزشی هوشمند انجام شده که نزدیک به روش تدریس انسان باشد. بعضی از مضرات سیستم هایی که قبلا ایجاد شده اند، غیرممکن بودن اشتراک دوره های آموزشی بین سیستم های آموزشی هوشمند مخلف و مشکل در ایجاد آن ها بوده است. زمانی که سیستم آموزشی هوشمند ایجاد شد، ایجاد یک دوره آموزشی جدید به عنوان کارپرهزینه ای می باشد که نیازمند دخالت بسیاری از افرادی که در حوزه های مختلف کارشناس هستند، می باشد.
در این مقاله ابزارهای مناسب قابل توسعه و کامل به منظور ایجاد دوره های اموزشی برای سیستم های اموزشی هوشمند مختلف نشان داده می شود. این ابزارهای مناسب، امکان ایجاد دوره های آموزشی را برای انواع متفاوتی از سیستم های اموزشی هوشمند فراهم می کند. زمانی که یک دوره آموزشی ایجاد شد، می توان ان را به سیستم آموزشی هوشمند دیگری انتقال داد، و از مدل غالبی که آن دوره اموزشی ارائه می کند، استفاده مجدد کرد. نمونه ابزارهای مناسب، با دو سیستم آموزشی هوشمند ساده تست شدند.
سیستم های آموزشی هوشمند (ITS) سیستم های مبتنی برکامپیوتر می باشند که آموزش مجزایی را برای دانشجویان ایجاد می کند. در حدود 20 سال پیش، پژوهش انجام شده توسط بنجامین بلوم و افراد دیگر نشان داد که دانشجویانی که آموزش های یکطرفه را دریافت می کنند دو انحراف معیار بهتری را نسبت به دانشجویانی که در کلاس های سنتی حضور می یابند، به اجرا در می آورند. یعنی، متوسط دانشجویان آموزش دیده به اندازه 2% دانشجویان سطح بالایی که در کلاس های سنتی اموزش می بینند، می باشد. علاوه بر این تحقیقات بر روی سیستم های نمونه نشان می دهد که دانشجویانی که از طریق ITS آموزش می بینند معمولا یادگیری شان سریعتر بوده و یادگیری ان ها از نظر بهبود عملکرد بهتر از دانشجویان آموزش دیده در کلاس می باشد.