یکی از عملیات های کلیدی در منطق و استدلال تقریبی فازی، استلزام فازی است، که معمولا به وسیله یک عملگر باینری I، که تابع استلزام نام دارد، صورت میگیرد.بسیاری از قوانین فازی که بر مبنای سیستم ها می باشند، پروسه مداخله خود را به وسیله این عملگرها صورت داده و مسئولیت انتشار عدم قطعیت در استدلال فازی را نیز بر عهده میگیرند. علاوه بر این، آنها ثابت کرده اند که در سایر حوزه ها مانند مقایسه روابط فازی، معادلات رابطه ای فازی، ریخت شناسی ریاضی فازی و پردازش تصاویر نیز کاربرد دارند. هدف این مقاله، ارائه رویکردی در زمینه توابع ضمنی فازی بوده که معمولا به وسیله سایر عملگرهای تراکم نیز تشکیل می شوند.
4 روش مرسوم برای تعریف این استلزامات و مشخصه های آنها در حوزه های گسسته نیز بررسی می شود.
تابع تراکم، استلزام گسسته، معادله عملیاتی، تابع استلزام، t-conorm، t-norm