ژاسموناتها، یک رده رو به رشد از مولکولهای علامت دهنده مشتق شده از چربی با عملکردهای مختلفی اعم از آغاز واکنش های تنشی زنده و غیر زنده به تنظیم رشد و توسعه گیاه می باشند. بیوسنتز ژاسموناتها، از اسید های چرب اشباع نشده ای در غشای کلروپلاست منشا میگیرد. در اولین واکنش مولکولی کاتالیز شده ایپوکسیژناز، اکسیژن به منظور عملکرد مشتقات هیدروپروکسی وارد می شود. این هیدروپروکسید های اسید چرب، توسط سنتز آلن اکسید و آلن اکسید سیکلاز به اسید اکسوفیتودینوییک 12 (OPDA) و دینور OPDA (حد واسط های چرخه مسیر) تبدیل می شود. در مرحله بعدی، مشخصه ساختار حلقوی سیکلوپنتان ژاسموناتها توسط OPDA ردوکتاز تاسیس می گردد. تا همین اواخر، اسید ژاسمونیک به عنوان محصول نهایی از مسیر و به عنوان هورمون فعال زیستی بررسی شده است. این مسئله کاملا واضح است، با این حال، فعالیت بیولوژیکی برای تغییر بین متابولیسم های متفاوت اسید ژاسمونیک گسترش میابد و بخوبی فرایند بیوسنتز ترکیب می شود. همچنین روشن است که اسیدهای چرب اکسیژن دار برای انواع گسترده ای از ترکیبات فعال زیستی از جمله، ژاسمونات ها، افزایش میابند اما فقط محدود به این نیست.بررسی های اخیر در ساختار، عملکرد و تنظیم آنزیم های دخیل در بیوسنتز ژاسمونات، کمک به توضیح چگونگی تولید این تنوع می کند در حالی که ویژگی حفظ می شود.
سیکلاز اکسید الن، سنتز اکسید الن، ساختار بلور، CYP74، بیوسنتز جاسمونات، اکسی لیپین، آنزیم کاهنده اکسوفیتودنوات، اختصاصی بودن زیرلایه