با وجود آن که آبیاری سطحی به عنوان روش غالب در جهان محسوب می گردد، ولی به لحاظ نیاز به ارتقاء کالائی مصرف آب و افزایش روزافزون هزینه تأمین آب و نیز محدودیت منابع در دسترس، تمایل دولت ها به ویژه کشورهای توسعه یافته برای کاربرد آبیاری تحت فشار را افزایش داده است. اثر مغناطیس روی آب به طور اتفاقی توسط دانشمندان روسی مشاهده شد. حرکت آب در داخل لوله ها باعث رسوب املاح روی جدار لوله ها گشته، ضمن کاهش سطح مقطع لوله ها و افزایش افت انرژی، عبور آب داخل لوله ها را مختل می کند. آنها دریافتند که آب مغناطیس شده جرم داخل لوله ها را پاک و از رسوب مجدد روی جدار لوله ها جلوگیری می کند.
بنابراین مشاهده شده که با اعمال انرژی مغناطیسی می توان آب ساده را به مایعی با اثرات شیمیائی خاص تبدیل کرد، به طوری که خواص فیزیکی آب مغناطیسی شده از جمله دما، وزن مخصوص، کشش سطحی، ویسکوزیته و قابلیت هدایت الکتریکی آن تغییر می یابد.