مدلهای فیزیکی جاذب های مایکروویو تک یا دو لایه حاوی مواد چپگرد (LH) و همچنین قواعد اصلی طراحی و روش های طراحی آنها ارائه شده است. از لحاظ تئوری فرمولی محاسبه شده که می تواند در روشهای طراحی ارائه شده مورد استفاده قرار گیرد. در نهایت، یک مثال طراحی ارائه می شود. نتایج بدست آمده می توانند برای محققان و طراحانی که در زمینه تئوری، تکنولوژی و مهندسی جاذب مایکروویو کار می کنند مفید باشند.
در سالهای اخیر، فن آوریهای رادار با استفاده از فرستنده های توان بالا و با پهنای باند وسیع به صورت چشمگیری توسعه یافته اند، بنابراین به اهمیت فن آوریهای «نهان Stealth» برای فرار از ردیابی رادار نیز افزوده شده ست. یکی از فن آوریهای نهانی که مورد استفاده قرار می گیرند، جاذب های مایکروویو هستند که می توانند بیشتر انرژی موجی که به سطوح آنها برخورد می کند را جذب کرده و آن را به شکلهای دیگر انرژی تبدیل کنند تا حداقل انعکاس برای کاهش سطح مقطع راداری (RCS) هدف را داشته باشند. برای کاهشRCS تکنیک های متعددی پیشنهاد شده است، این تکنیک ها به صورت کلی به سه قسمت تقسیم می شوند: شکل دادن به هدف، مواد جاذب رادار (RAM) و ساختاری جاذب رادار (RAS). از میان آنها، RAS امیدوارکننده ترین تکنیک است، RAS ساختارهایی هستند که بدون تداخل با پروفیل های خارجی تنظیم شده توسط طراحان هواپیما، دو تابع باربر و جذب انرژی EM را دارا می باشند.
محققان و مهندسان چندین دهه است که در زمینه تکنیک های جذب مایکروویو تلاش های بسیاری می نمایند و در حدود هزاران مقاله در این زمینه منتشر شده است. در اینجا نمی خواهیم فهرستی ازاین مقالات بیاوریم زیرا هدف اصلی این مقاله بحث در مورد کاربردهای مواد LH در جاذبها می باشد. تاکنون، خواص گزارش شده جاذبها از جنبه های پهنای باند فرکانس جذب، بازدهی جذب موج، چگالی یا وزن ساختارها و مواد جذب موج چندان رضایتبخش نبوده است. از اینرو، همچنان به کار بیشتر در این زمینه نیاز داریم. یک کاری که می توان انجام داد استفاده از جاذبهای موج با قابلیت است که بتوانند باندهای موج متری، سانتی متری، میلیمتری و حتی مادون قرمز را پوشش دهند.