این مقاله، مدلی برای محاسبه اندازه بهینه سیستم ذخیره سازی انرژی (ESS) در یک ریزشبکه را، با در نظر گرفتن معیار قابلیت اطمینان، ارایه می دهد. هر چه ESS (سیستم ذخیره سازی انرژی) بزرگتر باشد، نیازمند هزینه های سرمایه گذاری بیشتری بوده، درحالیکه هزینه عملکرد ریزشبکه، کاهش می یابد. مساله تعیین اندازه بهینه ESS که در اینجا ارایه می شود، هزینه سرمایه گذاری (هزینه اولیه) ESS را، و نیز هزینه عملکرد مورد انتظار شبکه را، کمینه می کند. با استفاده از ESS، کمبود توان تولیدی به سبب قطع شدن واحدهای موجود و یا جدا شدن واحدهای تجدیدپذیر، کنترل می شود؛ ازینرو، معیار قابل اطمینان بودن ریزشبکه، برآورده می شود. از یک مدل عملی ESS استفاده می شود. از یک برنامه نویسی مرکب-عدد صحیح (MIP) برای فرمول بندی مساله استفاده شده است. نمونه های گویا نشان دهنده بازده مدل ارایه شده می باشند.
سیستم ذخیره سازی انرژی، برنامه ریزی توسعه، ریزشبکه.
با ادامه روند تکامل تکنولوژی های ذخیره سازی، کاربرد سیستم های ذخیره کننده انرژی (ESS) در شبکه های آینده، بیش از پیش توجه اپراتورهای سیستم را بخود جلب کرده است و کاربرد آنها در سیستم قدرت، در حال یافتن توجیه اقتصادی می باشد. ESS، کاربردهای گسترده ای را به شبکه قدرت ارایه می دارد، مانند بهبود کنترل، کاهش مشکلات نوسان و قطعی منابع انرژی تجدیدپذیر، تبعیت از بار، پایداری ولتاژ و فرکانس، مدیریت بار پیک، بهبود کیفیت توان، و تعویق ارتقای سیستم. اگرچه، هزینه های سرمایه گذاری بالای آن، مدل سازی دقیق و تنظیم اندازه بهینه ESS را می طلبد تا توجیه اقتصادی آن را برآورده کرده و همچنین از بهره برداری کم یا زیاد از حد آن، جلوگیری کند.