استحکام جوش نقطه ای را می توان با خصوصیات هندسی و خواص مکانیکی جوش تعیین کرد. با این وجود ایجاد رابطه عمومی توسط آزمایش بین خصوصیات قابل اندازه گیری جوش و کیفیت جوش بسیار مشکل است. متغیرهای بسیار زیاد و نامطمئنی تجربی از ایجاد چنین رابطه ای جلوگیری می کند. آزمایش شبیه سازی کامپیوتری در این تحقیق با استفاده از مفهوم طراحی آزمایشات انجام شد تا نقص بررسی های تجربی معمولی جبران شود. روابط کیفی ایجاد شدند تا هندسه جوش و خصوصیات مکانیکی آن را به استحکام تحت بارگذاری برشی آن مرتبط سازند.
کیفیت جوش نقطه ای به خوبی تعریف نشده است و معمولاً بر حسب الزامات کاربردی یک جوش اندازه گیری می شود. این اندازه گیری ممکن است کیفی و یا کمی باشد. عموماً خصوصیات کاربردی جوش بایستی شامل استحکام استاتیک و دینامیک باشند. استحکام کششی-برشی، استحکام سطح مقطع کششی، و استحکام پوسته نمونه هایی از استحکام استاتیک هستند و استحکام ضربه ای و خستگی معمولاً به استحکام دینامیک مربوط هستند. با این وجود به دلایل عملی تنها تست های کششی-برشی در بیشتر موارد انجام می شوند. معمولاً استحکام یک اتصال جوش نقطه ای شده اغلب مرتبط با خصوصیات فیزیکی جوش می باشد. علاوه بر اندازه گرده جوش (که معمولاً پس از یک تست پوسته بدست می آید)، همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، خصوصیات جوش معمولاً مربوط به اندازه قلنبه/گرده، اندازه ناحیه متاثر از گرما (HAZ)، نفوذ، فرورفتگی، جداسازی ورقه و خواص ماده هستند (مرجع 1). با این وجود تنها اندازه گرده به طور وسیعی به عنوان رابطه خصوصیات-استحکام استفاده شده است. دیگر خصوصیات جوش به ندرت استفاده می شوند عمدتاً بدین دلیل که واضح نیست که این خصوصیات چگونه کیفیت یا استحکام یک جوش نقطه ای را تحت تاثیر قرار می دهند.