اندازه گیری و تجزیه و تحلیل تراکم رادون
قالب: Word
تعداد صفحات: 69
معرفی رادون
رادون در سال 1900 توسط ارنست دورن که آن را برون تابه داریوم نامید کشف شد. در سال 1908 رمزی و رابرت گری، چگالی آن را تعیین کردند و فهمیدند که رادون سنگین ترین گاز شناخته شده در آن زمان می باشد.
این گاز از سال 1923رادون نامیده شد و به طور میانگین در هر × 1 مولکول هوا یک مولکول رادون وجود دارد [1].
رادون یکی از عناصر جدول تناوبی است که نماد علمی آن Rn و عدد اتمی آن 86 می باشد. رادون یکی از گازهای نجیب و پرتوزاست که در گروه 8 و دوره 6 جدول تناوبی قرار دارد. رادون در شرایط استاندارد، گازی بی رنگ است، اما با کاهش دما تا زیر درجه انجماد رنگ فسفری درخشان در می آید که با پایین آوردن بیشتر دما به رنگ زرد و در نهایت در دمای ذوب به رنگ نارنجی مایل به قرمز تغییر می یابد و در دمای 62- درجه سانتی گراد به مایع و در دمای 71- درجه سانتی گراد به جامد تبدیل می شود [2].
رادون ایزوتوپ پایدار شناخته شده ای ندارد. پایدارترین ایزوتوپ آن رادون 222 است که به دلیل داشتن نیمه عمر نسبتاً زیاد 8/3 روز، مسافت های نسبتاً زیادی را می تواند در داخل زمین طی کند.
. Friedrich Ernst Dorn.
Darium Emanation.
William Ramsy.
Robert Whylaw-Gray.