مشکلات محیط زیست به عنوان شرایط مهمی در ساخت و ساز مد نظر قرار گرفته می شوند. مدیریت ضایعات علائم هشدار دهنده ای را فعال کرده و اخطاری نیز به صنایع می دهد. استفاده مجدد، بازیافت و کاهش ضایعات به عنوان تنها روشی برای بازیافت ضایعات ایجاد شده می باشد. به هر حال این موارد اجرایی دارای فضای بیشتری برای پیشرفت می باشد. این مقاله به بررسی فناوری مربوط به بازیافت ضایعات ساختمانی و قابلیت ادامه بکارگیری آن ها می پردازد. 10 مصالح قابل بازیافت که مورد بررسی قرار می گیرند، عبارتند از: 1) آسفالت، 2) آجر، 3) بتن 4) فلزات آهنی5) شیشه 6) مصالح بنایی 7) فلز غیر آهنی 8) ورق و مقوا 9) پلاستیک و 10) تیر چوبی
بازیافت به عنوان یکی از استراتژی ها در به حداقل رساندن ضایعات می باشد که دارای سه مزیت می باشد 1) کاهش تقاضا نسبت به منابع جدید 2) کم شدن هزینه های حمل و نقل و تولید 3) استفاده از ضایعات ها به گونه ای که به مناطق انباشت ضایعات برده نشوند. ضایعات ساختمانی و تخریبی شامل بتن های تخریب شده (پی ساختمان، بتن قالبی، ستون ها، کف طبقات، غیره)، آجر و مصالح بنایی، چوب و مصالح دیگر همانند دیوار تخریبی، شیشه، عایق، سقف، سیم، لوله، سنگ و خاک، بخش های مهمی از ضایعات های کلی را ایجاد می کنند. به منظور بهبود فعالیت های کمونی بازیافت ضایعات، این مقاله تمرکزش را بر روی اهداف زیر قرار می دهد.