تلاش های مداومی برای کاربرد مفاهیم مکانیک شکست در شکل گیری و گسترش ترک در مصالح روسازی قیری انجام شده است. مقاومت شکست کافی نیازی ضروری برای روسازیهای آسفالتی ساخته شده در قسمت شمالی آمریکا و کانادا می باشد زیرا حالت متداول شکست، ترک خوردن ناشی از تنش های انقباضی در دماهای پایین می باشد. مشخصات فعلی روسازی آسفالتی با کارایی بالا این مساله را عمد تا با استفاده از آزمایش مقاومتی روی نمونه های بدون درز تعیین می کند. هرچند مطالعات اخیر محدودیت های این روش را نشان داده و پیشنهاد کرده اند که به جای آن مفاهیم مکانیک شکست باید بر پایه انجام آزمایش بر روی نمونه های درزه دار به کار گرفته شوند. تحقیقی در دانشگاه مینسوتا، استفاده از اصول مکانیک شکست برای تعیین مشخصات ترک های در دمای پایین در مخلوط های آسفالتی را مورد بررسی قرار می دهد. این مقاله، قراردادی را برای آزمایش ارائه می کند که اجازه اندازه گیری متعدد سختی شکست به عنوان تابعی از گسترش ترک بر پایه روش موافقتی را برای اندازه گیری طول ترک ارائه می کند. میان طول ترک و سختی شکست رابطه ای افزایش مشاهده می شود که منطبق با رفتار مصالح تردشکن است. مسطح بودن منحنی ها می تواند نشان دهد مقاومت بتن آسفالتی در برابر شکست باشد، زیرا مقادیر اولیه به طور گسترده تحت تاثیر وجود ناحیه غیر الاستیک در راس ترک قرار میگیرد.