در همه کشورها مسکن یکی از مهمترین بخش های اقتصاد است از این رو در مطالعات اقتصادی توجه روزافزونی را هم از سوی پژوهشگران و هم از سوی نهادها و سیاست سازان دولتی به خود جلب کرده است همچنین مسکن گران ترین کالایی است که یک خانواده در طول عمرش ناچار به تیه آن است و در کشورهایی که دولت ها نتوانند در این زمینه سیاست پیشگیرانه مناسبی اجرا کنند، بحران استطاعت اسکان ایجاد خواهد شد. در این تحقیق به بررسی بازار مسکن در شهر اهواز پرداخته شده است. برای بررسی بازار مسکن باید دو طرف عرضه و تقاضای مسکن مورد تجزیه و تحلیل قرار می گرفت. به این منظور برای شناسایی عوامل موثر بر عرضه و تقاضای مسکن، توابع عرضه و تقاضای مسکن را تشکیل داده و با استفاده از داده های سری زمانی مربوطه و بهره جستن از تکنیک های اقتصاد سنجی، مدل های عرضه و تقاضای مسکن تخمین زده شده است.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که از میان عوامل گوناگون موثر بر عرضه مسکن، سه عامل نرخ بهره تسهیلات بانکی، هزینه های بنای یک متر واحد مسکونی و سرمایه گذاری بخش خصوصی بیشترین تأثیر را بر عرضه مسکن در شهر اهواز داشت است. نتایج به دست آمده از مدل تصحیح خطا (ECM) نیز نشان دهنده عدم وجود رابطه بلند مدت تابع عرضه می باشد. همچنین از بین عوامل تأثیرگذار بر تقاضای مسکن، دو عامل هزینه اجاره نشینی و شاخص قیمت مسکن بیشترین سهم را داشته اند.
بخش مسکن به عنوان یک بخش عمده اقتصادی، رابطه تنگاتنگی با اقتصاد کلان کشور دارد. با توجه به روابط پسین و پیشین آن به شدت از نوسانات اقتصادی تأثیر پذیر است. تأمین مسکن در چند دهه اخیر یکی از مهم ترین معضلات اقشار گوناگون، بالاخص خانوارهای کم درآمد کشور بوده است. بازار مسکن در 15 سال گذشته یکی از پر از نوسان ترین بخش های اقتصادی ایران بوده است. در طی این سالها عوامل مختلف کلان اقتصادی، از جمله نوسانات قیمت نفت، رشد ارزی پول، نوسانات تولید و تعامل بین متغیرهای سبد دارایی در توضیح رفتار و نوسانات قیمت مسکن ایفا نقش می کند. وضعیت عرضه و تقاضای مسکن در ایران و شرایط درآمدی جمع کثیری از طبقات اجتماعی به گونه ای است که چشم انداز مطلوب در دو دهه آینده را مبهم ساخته است این معضل برای شهر های بزرگ و مهاجر پذیر دو چندان بغرنج به نظر می رسد. در کشورهای در حال توسعه رشد اقتصادی رابطه نزدیکی با افزایش فعالیت های بخش مسکن دارد. افزایش فعالیت های ساختمانی در مراحل اولیه رشد اقتصادی، سرعت رشد را افزایش می دهد و در مراحل بعدی به تبع افزایش رشد اقتصادی، گسترش بیشتری می یابد. چون مسکن یکی از نیازهای ضروری انسانهاست با اجرای برنامه های احداث مسکن علاوه بر این تأمین نیاز اساسی، سایر بخش های اقتصادی نیز رونق می یابد. بررسی وضعیت مسکن از دو بعد اقتصادی و اجتماعی اهمیت دارد: مسکن از دیدگاه اقتصادی یک کالاست و سرمایه گذاری در بخش مسکن به طور مستقیم تولید و اشتغال و در آمد ملی را تحت تأثیر قرار می دهد، همچنین مسکن از دیدگاه اجتماعی یک نیاز اجتماعی محسوب می شود. مسکن به عنوان کوچکترین سلول شهری که بیشترین سهم اشغال زمین را در تفکیک اراضی شهری دارد، از دو دیدگاه حائز اهمیت برنامه ریزان است:.