طراحی گرافیک چیست؟
طراحى گرافیک در واقع اصطلاحى است عام براى حرفه اى متشکل از طراحى حروف، تصویرسازی، عکاسى و چاپ به منظور ارائه اطلاعات یا آموزش.این اصطلاح را اولین بار ویلیام ادیسون دیگینز در سال 1922 بکار برد. با این همه فقط پس از جنگ جهانى دوم بود که کاربرد آن رایج شد.
ارتباط بصرى در مفهوم وسیع آن تاریخ طولانى مدتى دارد.زمانى که انسان اولیه براى یافتن غذا به شکار مى رفت و جاى پاى حیوانى را بر روى گِل مى دید، در واقع نوعى نشانهٔ بصرى را مشاهده مى کرد.اثر گرافیکى مى تواند نشانه باشد، مانند حروف الفبا؛ یا یک نظام نشانه اى دیگر را شکل دهد؛ مانند علائم جاده ای.علائم گرافیکى در کنار هم تشکیل تصویر مى دهد.طراحى گرافیک در یک معنا حرفهٔ انتخاب یا ساخت علائم و آرایش آنها بر یک سطح براى انتقال یک ایده است.گرافیک هنرى است که ترسیم کردن و نگاشتن عناصر اصلى آن را تشکیل مى دهند.
طراحى گرافیک به مثابهٔ یک تخصص فقط از واسط سدهٔ بیستم مطرح شد.تا آن هنگام شرکت ها و مؤسسات تبلیغاتى توسط هنرمندان تجارى اداره مى شد.این متخصصین عبارت بودند از: صفحه بند؛ حروفچین که عنوان و متن را با تمام جزئیات طرح ریزى مى کرد؛ تصویرگران که هر نوع آثار ترسیمى از نمودارهاى فنى تا اسکیس هاى مُد را تهیه مى کردند؛ هنرمندانِ طراح حروف، روتوش کاران و دیگرانى که طرح هاى نهایى را براى تکثیر آماده مى کردند.امروزه طراح گرافیک با مؤسسات و آتلیه ها همکارى دارند.آنها نه تنها تبلیغات و آگهى ها، بلکه مجلات و روزنامه هایى را که این آگهى ها در آن چاپ مى شوند، طراحى مى کنند تا اواخر سده–ٔ نوزدهم آثار گرافیکى به صورت سیاه و سفید بر کاغذ چاپ مى شد.طى چندین سده، کارکردهاى اصلى گرافیک اندک تغییرى یافته است و هر طرح ممکن است به چند روش مورد استفاده قرار گیرد.نخستین کارکرد طراحى گرافیک معرفى یا شناسائى است گفتن این که یک چیز چیست؟ یا متعلق به کجاست؟ مانند علائم ساختمانی، تابلو، برچسب روى بسته بندى ها و…کارکرد دوم که در اصطلاح حرفه اى طراحى اطلاعات شناخته مى شود، در زمینهٔ اطلاع رسانى و آموزش است و رابطهٔ یک چیز را با یک چیز دیگر از نظر جهت، موقعیت و مقیاس مشخص مى سازد.مانند نقشه، نمودار.کارکرد سوم که متمایزتر از این دو کارکرد است یعنى نمایش و تبلیغ (پوستر و آگهی) که به قصد جلب توجه مخاطب و ماندگار کردن پیام است.