این مقاله بر ساخت سرمایه انسانی در کسب و کار خانوادگی متمرکز است که سه بخش کلیدی را تشکیل میدهد. ابتدا، درک ما از سرمایه انسانی را در مشاعل خانوادگی با تعیین جنبه های سرمایه انسانی که در بر گیرنده دانش، مهارت ها و توانایی ها و نگرش ها و انگیزه های فردی است بالا می برد. سپس این مقاله شرایطی به وجود میآورد که کسب و کار خانوادگی می توانند این شرایط را بدست آورد و طی زمان یک مسیر از تمایلات را بین سرمایه انسانی فردی و اهداف سازمانی در پیش بگیرند.
این شرایط بسته به اینکه آیا محیط بیرون پویاست یا ثابت است متفاوت می باشد. در مرحله سوم، این مقاله به مواردی توجه می کند که توسط پژهشگران مدیریت استراتژیک به به منظور تمرکز بر سطح فردی به اندازه ساختارهای سطح-سازمانی و گروهی اشتراک گذاشته شده اند.
این موضوع در سطحی گسترده تحقق یافته که کسب و کار خانوادگی نقش مهمی را در اقتصاد جهانی ایفا می کند و برای فرایندهای کارگشای اقتصادی کلیدی هستند. اگرچه تمامی کسب و کار خانوادگی در این تعریف قرار نمی گیرند. برخی از آنها در ابتدای امر به دنبال ایجاد ارزش از طریق سودهای غیر اقتصادی نظیر دادن شغل به اعضای خانواده و حفظ پیوندهای خانوادگی هستند. این بنگاه ها که به نام بنگاه های سبک زندگی نام گذاری شده اند و اغلب در مقابل تغییرات مقاوم هستند، و تمایلی در بکارگیری مدیران غیر خانوادگی ندارند و در تصمیم گیریهای استراتژیک بسیار محتاطند در نتیجه پتانسیل شان را برای رشد آتی و سود دهی کاهش می دهند.در عوض، ایجاد کسب و کار خانوادگی آنهایی هستند که اساسا به دنبال ایجاد ثروت، حمایت از فعالیت های کارآفرینی و شناخت فرصت ها با استفاده از روابط قوی و بررسی طولانی مدت با سهام داران اصلی می باشند. این ها بنگاه هایی هستند که نقش مهمی را در کارآفرینی، نوآوری فن آوری و پیشرفت های اقتصادی ایفا می کنند. پژوهشگران کسب و کار خانوادگی همواره در تلاش برای درک کامل اینکه چرا ایجاد کسب و کار خانوادگی دارای مزایای اجرایی نسبت به دیگر کسب و کار خانوادگی و کسب و کار غیر خانوادگی است، هستند. مطالعات متعددی، تحلیل های خود را بر گروه و سطح بنگاه متمرکز کرده اند. برای مثال در سطح گروهی یا میان افراد، پژوهشگران این مزایا را با برشمردن سرمایه انسانی تفسیر کرده اند. کسب و کار خانوادگی به طور منحصر به فرد با یک جزء مشترک قدرتمندی مشخص می شوند که از روابط اجتماعی نظیر قوانین، انتظارات و هنجارهای اجتماعی در میان افراد مشتق شده اند. سرمایه اجتماعی منبعی با ارزش است زیرا هزینه های معاملات را حل کرده، مشکلات مشارکتی را بهبود بخشیده در حالی که به جریان اطلاعاتی در میان افراد کمک می کند.