فرسایش داخلی ذرات خاک درون سد توسط آب که از طریق سد نشت می کند (که توسط مهندسین سد، لوله کشی نامیده می شود)، یکی از متداول ترین عوامل شکست سدهای خاکی می باشد.
فرسایش داخلی مخصوصا به این علت خطرناک می باشد که ممکن است هیچ شواهد خارجی وجود نداشته باشد، یا تنها شواهد جزئی وجود داشته باشد که خبر از وقوع فرسایش می دهند. سد ممکن است در عرض چند ساعت بعد از آشکار شدن شواهد فرسایش داخلی بشکند. فرسایش داخلی ممکن است اولین بار زمانیکه آب پشت سد جمع می شود توسعه یابد یا ممکن است در طول چندین سال توسعه یابد. نمی توانید فرض کنید که به علت اینکه سد شما چندین سال به خوبی عمل کرده است، در مقابل فرسایش داخلی امن می باشد.شکست های فرسایش داخلی اغلب در رابطه با نفوذهای سدها مانند لوله های خروجی مدفون در خاکریز و سرریزهای بتنی می باشند که از خاکریز عبور می کنند. یک مهندس سد باتجریه ممکن است قادر به تشخیص علائم جزئی فرسایش داخلی در طول نظارت های دوره ای مرتب باشد، ولی باید در مورد علائم مورد بررسی بین نظارت ها آگاهی داشته باشد. اگر علائم فرسایش داخلی را مشاهده می کنیم، باید از یک مهندس سد باتجریه کمک بگیرید.
فرسایش داخلی سد خاکی زمانی روی می دهد که آبی که از طریق سد نشت می کند، ذرات خاک را به خارج از خاکریر، فونداسیون یا کناره های سد حمل کند. اگر تراوشی که در بخش پایین دست سد تخلیه می شود، حامل ذرات خاک باشد، حفره (کاواک) یا لوله کشیده شده ممکن است به صورت پس گشت از طریق خاکریز، فونداسیون یا تکیه گاه سد به سمت مخزن فرسایش یابد.