در چند سال گذشته، شاهد پیشرفت سریعی در حوزه محاسبه سیار به دلیل افزایش تجهیزات بی سیم در دسترس وسیع و ارزان بوده ایم. به هر حال، تجهیزات کنونی، کاربدها و پروتکل ها صرفا تمرکزشان را بر روی شبکه های محلی بی سیم (WLANs) وسلولی (همراه) قرار داده و پتانسیل های زیاد ارائه شده توسط شبکه های موردی سیار را مد نظر قرار نداده اند. شبکه موردی سیار به عنوان مجموعه مستقلی از تجهیزات سیار (لپ تاپ ها، گوشی های هوشمند، حشگرها و غیره) با یکدیگر بر روی پیوندهای بی سیم و همکاری به صورت توزیع شده در تماس بوده تا کارکرد شبکه ضروری را در نبود زیرساخت های تثبیت شده ایجاد کند. این نوع شبکه، که به عنوان یک شبکه مستقل یا توسط یک یا چند نقطه اتصال به شبکه های سلولی یا اینترنت کار می کند، مسیر را برای برنامه های کاربردی جدید و مهیّج هموار می کند. سناریوهای کاربردی عبارت از موارد زیر بوده و صرفا محدود به آن ها نمی شوند: عملیات نجات و اضطراری، قرارگیری در فضای باز یا کنفرانس، شبکه های اتومبیل، شبکه فردی، و غیره. این مقاله بحث در ارتباط با کاربردهای بلقوه شبکه های موردی ایجاد کرده و به بحث در مورد چالش های فناوری که طراحان پروتکل و توسعه دهندگان شبکه با آن روبرو هستند، می پردازد. این چالش ها عبارتند از مسیریابی، پویش منابع و خدمات، ارتباط اینترنتی، صدور صورت حساب و امنیت. حوزه ارتباطات سیار و بی سیم، رشد بی سابقه ای را در طی دهه های گذشته تجربه کرده است. سیستم های سلولی نسل دوم کنونی به نسبت نفوز بالایی رسیده، و ارتباطات سیار جهانی را امکان پذیر ساخته است. کاربران موبایل می توانند از تلفن همراه خود برای چک کردن ایمیل شان و جستجو در اینترنت استفاده کنند. اخیرا تعداد زیادی از نقاط حساس شبکه محلی بی سیم (LAN) آشکار شده است، که این امکان را به کامپیوترهای قابل حمل مسافران می دهد تا به جستجو در اینترنت در ارتباط با فرودگاه ها، راه آهن، هتل ها و مکان های عمومی دیگر بپردازند. دسترسی به اینترنت پهنای باند به عنوان راه حل شبکه محلی بی سیم در خانه و دسترسی مشترک بین کامپیوترها می باشد. در عین حال، شبکه های سلولی نسل دوم در حال تبدیل شدن به شبکه های نسل سوم می باشند، که نسبت داده بالاتر، اطلاعات مستند و خدمات شخصی یا مبتنی بر محل را ارائه می دهد.