در این مقاله، سعی شده است تا به ارائه رویکردی مرتبط با مدیریت کلید، و شِمای کلید اشتراک گذاشته شده از قبل در WSN پرداخته شود. در ادامه قصد داریم یک پیاده سازی از پروتکل کلید پیش مشترک و با استفاده از پارامترهای متفاوتی ارائه دهیم و محاورات گره ها را بر مبنای نتایج این پیاده سازی نشان دهیم. همچنین سعی خواهید داد تا محدودیت های مرتبط با PSK نیز تشریح شود.
یک شبکه سنسوری بی سیم، شبکه ای است که شامل تعدادی گره سنسوری بوده که به صورت بی سیم بهم متصل می باشند. این گره های سنسوری کم هزینه و با مصرف انرژی کم، می توانند در مسافت های کوتاه با هم به محاوره بپردازند. هر گره سنسوری، شامل مؤلفه های حسی، پردازش داده ها و محاوره ای می باشد.تعداد زیادی از این گره های سنسوری که با هم همکاری دارند، شبکه های سنسوری بی سیم را تشکیل می دهند[1]. یک WSN معمولا شامل ده ها یا صد ها نمونه از این گره ها بوده که به وسیله کانال های بی سیمی برای اشتراک گذاری اطلاعات و پردازش مشارکتی با هم همکاری دارند. به منظور اطمینان از مقیاس پذیری و افزایش بهره وری عملیات شبکه، گره های سنسوری معمولا در داخل کلاسترهایی گروه بندی می شوند[2,3]. شبکه های بی سیم، شبکه هایی هستند که برای کاربران، اتصالاتی را علیرقم موقعیت فیزیکی خود فراهم می-سازند. شبکه های بی سیم، شبکه هایی بوده که با هیچ کابل ارتباطی سروکار ندارند. این تکنیکی است که باعث کاهش هزینه های کابل برا شبکه بندی و همچنین شبکه های ارتباطی راه دور می شود.معمولا سیستم انتقال پیاده سازی شده و با استفاده از امواج رادیویی، در جایی که پیاده سازی در سطح فیزیکی صورت گرفته است، مدیریت می شود.