این فایل شامل: صفحه نخست، فهرست مطالب و متن اصلی می باشد
در این تحقیق، مدیریت کارمندان مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است که در سه فایل با فرمت word با عناوین ذیل در اختیار شما قرار میگیرد.
در زیر به مختصری از عناوین و چکیده و آنچه شما در این تحقیق دریافت می کنید اشاره شده است:
مکانیزم ساختاری که هر سازمانی برای برانگیختن یا قدردانی از کارکنانش ایجاد می نماید، سیستم پاداش (Reward System) نامیده می شود. در این سیستم که در اکثر سازمانهای بزرگ امروزی وجود دارد، عملکرد هر فرد مشخص گردیده و مورد ارزیابی دقیق قرار می گیرد و سپس در صورت رشد و پیشرفت مورد تشویق و تقدیر قرار می گیرد. پاداشهای عمده در بیشتر سازمانها، جبران خدمات، ترفیع، ارتقاء، مزایا، پاداش مالی و یا گرفتن پست و مقام می باشد که هر یک از این پاداشها، می تواند بر روی نگرشها، رفتارها و انگیزه های افراد تأثیر بگذارد. اصولاً اگر مدیر بخواهد بر مبنای اصل انصاف و عدالت حرکت کند، نمی تواند به عملکرد همه کارکنان به طور یکسان بنگرد و تلاشها و کوششهای برخی کارکنان مبدع و خلاق و احیاناً سستیها و کم کاریهای برخی دیگر را نادیده بگیرد.
خداوند متعال نیز در کتاب ارزشمند قران، بارها به این نکته اشاره فرموده است که خوب و بد یکسان نیستند و باید بین آنها تفاوت قائل شد. از جمله در آیات زیر:
چنانچه ملاحظه می شود، خداوند در این آیات،یک نوع مرز بندی بین افراد شایسته و افراد ناشایست ایجاد نموده است و آنان را از یکدیگر متمایز ساخته است. امام علی (ع) نیز این نکته دقیق مدیریتی و تربیتی را در دستورالعمل معروف خود به مالک اشتر گنجانده و می فرماید: « ای مالک، هرگز نباید نیکوکار و بدکار در نزد تو یکسان باشند که همانا چنین حرکتی، نیکوکاران را در نیکی کردن، بی رغبت و تبهکاران را به بدکاری وا می دارد. بلکه با هر کدام از آنان، متناسب با آنچه انجام داده اند، برخورد نما »
از این رهنمود ارزشمند امام، چند نکته مهم مدیریتی به دست می آید:
1- تشویق و تنبیه، لازمه مدیریت و زمامداری است.
2- تفاوت گذاشتن در مدیریت اصل است اما تبعیض قائل شدن ممنوع.
3- ترک تشویق و تنبیه سبب بی رغبتی نیکوکاران(کارکنان کوشا و مُجِدّ) و جسور شدن بدکاران(کارکنان سست و کم کار)می گردد.
4- در اثر ترک تنبیه و تشویق، کارکنان به سستی و کاهلی گرایش می یابند.
5- تشویق و تنبیه باید متناسب با عمل انجام شده باشد.
در این مورد، حضرت در جای دیگری می فرمایند: « خطاکار را متناسب با جرمی که انجام داده، مجازات کن نه آن سان که از حد بگذرد».