کودهای ورمی کمپوست که به صورت تجاری از ضایعات مواد غذایی حاصل می گردد، جایگزین مجموعه ای از غلظت های متفاوت بر روی محتویات گیاهان تجاری گلخانه ای می گردند تا بتوان به ارزیابی تاثیر آن ها بر روی رشد و تولید فلفل های گلخانه ای پرداخت. فلفل های 6 هفته ای به ترتیب با 100-80-60-40-20 و یا 10% از پیوند زده می شوند که با از کود ورمی کمپوست جایگزین می شوند. تمام گیاهان سه بار در هفته با 200 PPM از محلول های تقویت کننده از زمان پیوند تا 107 روز آبیاری می گردند. فلفل هایی که در ظروفی که شامل 40% از کود ورمی کمپوست حاصل از ضایعات غذایی و 60% از پرورش می یابند 45% میوه بیشتر تولید کرده و دارای میانگین 17% بیشتری از محصولاتی می باشند که تنها در پرورش می یابند. میانگین قدی، تعداد غنچه ها و گل های فلفل که در ظروف ترکیبی پرورش می یابند شامل 10 تا 80 درصد از کود ورمی کمپوست می باشند اگرچه این موارد فرق قابل توجهی از فلفل هایی که در می رویند ندارد. هیچ ارتباط مثبتی بین افزایش تولید فلفل، و مقدار N معدنی و زیست توده میکروبی N در ظروف ترکیبی و یا غلظت نیتروژن در بافت های فلفل وجود ندارد. فاکتورهایی همانند بهبود ساختارهای فیزیکی ظرف، افزایش در جمعیت میکروارگانیسم ها و وجود بلقوه رشد گیاه که مواد ایجاد شده توسط میکروارگانیسم ها را در کود ورمی کمپوست تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند سهمی در افزایش تولید فلفل داشته باشد.
فلفل که متعلق به خانواده سولانسی می باشد به عنوان یک محصول از سبزیجات در انواع شناخته شده بوده و به صورت سبزیجات تازه و سابیده شده آن به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر سبزیجات، فلفل به طور سنتی به عنوان کود شیمیایی غیرآلی و آفت کش مورد استفاده قرار می گیرد. به هر حال بالا رفتن دانش در ارتباط با تاثیر اقتصادی و محیطی مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی در تولید محصول، مزایای بیشتری در کاربرد اصلاحات ارگانیکی کود آلی یا کود ورمی کمپوست برای تولید محصول وجود دارد.