عنوان: تجزیه و تحلیل صورت های نقدی
قالب: Word
تعداد صفحات: 56
در این فصل با تهیه صورت جریان های نقدی دوباره تنظیم شده بحث مربوط به تهیه صورت های مالی برای تجزیه و تحلیل صورت های مالی پایان می یابد. با تهیه صورت جریان های نقدی می توان منبع ایجادکننده وجوه نقد (در شرکت) را تعیین کرد و با تهیه صورت های مالی دوباره تنظیم شده می توان جریان های نقدی را شناسایی کرد که از دیدگاه تجزیه و تحلیل صورت های مالی اهمیت دارند.
هنگامی که تحلیلگر حقوق صاحبان سهام (سهام عادی) ارزش سهام (دارایی های شرکت) را بر اساس سیستم حسابداری تعیین نماید، تمام توجه خود را به سودآوری (و نه به جریان نقدی) معطوف می نماید و از این رو، با تکیه بر اطلاعات ارائه شده در ترازنامه و صورت سود و زیان، سودآوری را تعیین و محاسبه می کند. ولی او نمی تواند صورت جریان های نقدی را نادیده انگارد. برای تعیین ارزش سهام عادی شرکت، باید به اطلاعات (عددهای) ارائه شده در صورت های مالی (تهیه شده بر اساس سیستم تعهدی) تکیه نماید و تردیدی نیست که اطلاعات ارائه شده در این نوع صورت های مالی می توانند گمراه کننده باشند [مدیریت می تواند آن ها را دستاویز خود قرار دهد]. تفاوت بین سود خالص محاسبه شده بر اساس سیستم تعهدی و جریان نقد عملیاتی به صورت «پرچم قرمز» درمی آید که مؤید تحریف داده ها می باشد [مدیریت، آن ها را دستاویز خود قرار داده است]. بنابراین، تحلیلگر باید جریان های نقدی را زیر ذره بین قرار دهد و به سیستم حسابداری تعهدی هم از همین زاویه نگاه کند. در فصل 17، جریان های نقد حاصل از تجزیه و تحلیل را با «کیفیت سود نقدی» مقایسه خواهیم کرد.
اگر تحلیلگر صورت های مالی، در صدد برآید ارزش فعلی جریان های نقد آینده را محاسبه نماید (مطلب مورد بحث فصل 4) تمام توجه خود را به صورت جریان های نقدی معطوف خواهد کرد. کار اصلی چنین تحلیلگری این است که جریان های نقد آزاد را پیش بینی کند و برای اینکه بتواند این وظیفه را به بهترین شکل ممکن انجام دهد، باید با محتوا و جزئیات صورت جریان های نقدی آشنا باشد.
صرف نظر از مسئله های مطرح در مورد تعیین ارزش سهام عادی (حقوق صاحبان سهام شرکت) هنگام تعیین «قدرت نقدینگی و برنامه ریزی مالی» باید صورت جریان های نقدی را تجزیه و تحلیل کرد. در فصل پنجم کتاب، درباره «تعیین قدرت نقدینگی شرکت و برنامه ریزی مالی» بحث خواهیم کرد. تعیین قدرت نقدینگی عبارت است از ارزیابی ریسک بدهی؛ زیرا شرکت باید پول نقد (قدرت نقدینگی) داشته باشد تا بتواند بدهی را تسویه کند. از این رو، تعیین قدرت نقدینگی شرکت ها به صورت ابزاری در می آید که تحلیلگر بدان وسیله ارتباط یا رتبه اعتباری شرکت را تعیین می نماید.