PHP مخفف کلمه Hypertext Preprocessor یک زبان تحت سرور (server side) است. این زبان مخصوص برنامه نویسی وب و ایجاد برنامه های تحت وبweb application)) می باشد و زمانی وارد بازار شد که برنامه نویسی های وب عمدتا برپایه کدنویسی سخت CGI و استفاده از نسخه قدیمی و منسوخ شده asp کلاسیک بود. راه حل این زبان استفاده از کدنویسی ساده و فرار کردن از نوشتار سخت CGI بود.
پس از عرضه این زبان تقریبا کار زبان asp به پایان رسید و تقریبا همه برنامه نویسان وب روی به این زبان آوردند. تا اینکه در سال 2002 مایکروسافت نسخه اول از اسکریپت برنامه نویسی خود برای وب را تحت عنوان Asp.NET روانه بازار کرد.
پشتیبانی قوی و داشتن چند ویژگی خاص که این زبان را نسبت به زبان PHP سر تر می کند باعث شد تا برنامه نویسان وب از زبان PHP به فریمورک Asp.NET کوچ کنند.
هر دو زبان قابلیت این را دارند که برنامه تحت ویندوز بنویسند اما در این مبحث فقط به مبحث تحت وب بودن آنها میپردازیم.
هر دو زبان مزیت ها و نقص هایی دارند که در این مختصر بحث، آنها را بیان می کنیم.
IDE (محیط برنامه نویسی)
IDE یا محیط های برنامه نویسی یکی از اصول و امکانات یک زبان به حساب می آید.
اسکریپت برنامه نویسی Asp.NET از Visual Studio استفاده می کند که امکانات بسیار زیادی دارد و مایکروسافت تاکید بسیار زیادی بر پیشرفت و توسعه این محیط دارد.
زبان PHP وابسته به محیط خاصی نیست و شما در صورتی که مهارت بالایی در این زبان داشته باشید می توانید حتی با استفاده از ویرایشگر notepad به برنامه نویسی بپردازید. اما برای اجرای آن نیازمند یک ماشین مجازی هستید.
خوبی داشتن محیط برنامه نویسی اختصاصی این است که یک مکانی برای نوشتن کد ها وجود دارد که همه ویژگی های نوشتار زبان را به همراه دارد و خطاهای موجود را گوشزد می کند و دارای محیط گرافیکی می باشد که کار برنامه نویسی را راحت می کند.
اما کسانی که از زبان های کد باز استفاده می کنند اغلب از VI، VIM یا ++Notepade استفاده می کنند. اینها ویرایشگرهای مستقلی هستند که برنامه نویس هایی که با آنها کار می کنند توانایی نوشتن پیچیده ترین برنامه ها را پیدا می کنند. این برنامه نویسها کنترل و انعطاف بیشتری دارند، چون آشنایی بیشتری با کدهای باز دارند.