افزایش روز افزون اطلاعات، تراکم و انفجار داده های کمی و امکان دست یابی به فن آوری و نیازمندی جامعه در قرن حاضر به استفاده از ریاضی در محیط پیرامونی، تعریف دوباره ای از اولویت های مورد نظر در زمینه مهارت های اساسی ریاضی را ایجاد می کند که از آن جمله می توان به کارگیری مهارت هایی در زمینه برآورده کردن حل مسئله، سازماندهی داده ها، تفسیر داده ها، اندازه گیری، پیش بینی و به کاربردن ریاضیات در مسائل روزمره اشاره نمود. در این راستا توانمندی سازی انش آموزان در کسب مهارت هایی نظیر حل مسئله، استدلال ریاضی، هوشیاری نسبت به معقول بودن نتایج، فرضیه سازی، تخمین زدن، مهارت های محاسباتی، تفکری جبری، اندازه گیری، درک مفاهیم هندسی، پیش بینی نتایج و غیره از اهمیت خاصی برخوردار است.
تحقیقات و آزمون های بین المللی حاکی از آنند که میزان دست یابی دانش آموزان ایرانی به این مهارت ها بسیار کمتر در انتظار است. حل این مشکل بر عهده برنامه ریزان درسی و معلمان می باشد. اما باید توجه داشت که نقش معلم بسیار پررنگ تر از کتاب درسی است. به عبارت دیگر کسی که به بعترین وجه می تواند انگیزه خودفهمی را در دانش آموزان هدایت کند و فرصت هایی را فراهم سازد تا آن ارتباط بین ریاضیات و زندگی روزمره را دریابند معلم است نه کتاب درسی. امروزه وقتی درباره تعلیم و تربیت سخن به میان می آید اصطلاحاتی نظیر یادگیری و یاددهی نیز مطرح می شود. فرآیند یادگیری می تواند یاد گیرنده را در هر مکان و هر زمان به طور عمیق با فعالیتهای آموزشی دیگر مرتبط و تجارب او را در این زمینه به گونه ای بسیار موثرتقویت کند. ما معلمان می توانیم روشهای آموزشی خود را به گونه ای تنظیم کنیم که دانش آموزان بتوانند هر چه بیشتر آموخته های خود را به یاد بیاورند و درباره اطلاعاتی که ضمن تدریس درس دریافت کرده اند فکر کرده و آنها را تجزیه و تحلیل و طبقه بندی کنند و خود به نتیجه، یعنی به شناخت برسند؛ تا زمانیکه دانش آموزان ما خود به شناخت نرسند تبدیل علم به عمل، فکر به برنامه، خلاقیت به تولید ممکن نخواهد بود. بنابراین بزرگترین و مهمترین خدمت معلم وادار کردن دانش آموزان به تفکر، استدلال و ارائه راه حل برای مشکلات است که از طریق کاربرد شیوه های یادگیری و پرورش مهارت های فکری میسر است. ایجاد انگیزه و علاقه یکی از مهمترین راهکارهایی است که می توان با ایجاد آن درک ریاضی و حل مساله را برای دانش آموزان هموار نمود. در این مقاله سعی شده است که با ارائه راههایی دانش آموزان را به فهم دقیق مطالب درسی علاقمند کرد که آن نیز با توجه به یافته های دقیق درسی و آموزش صحیح ریاضی حاصل خواهد شد.
در تدریس ریاضی مثل سایر دروس باید اصول و مبانی ویژه ای را در نیز یاد بگیریم و از اولیاء دانش آموزان برای بهبود و پیشرفت این درس کمک خواسته شود تا علاوه بر کلاس درس در خانه نیز به تکالیف و تجربیات بچه ها رسیدگی کنند. برای ارزشیابی درس ریاضی باید معبارهای مشخص علمی تعیین کرد. شرکت در کلاس های تقویتی و تابستانی برای بالا بردن مهارت و بهبود و تقویت آنان در این درس ضروری است. ریاضیات به عنوان یک درس اصلی است که داشتن درک درست از آن در آینده تحصیلی دانش آموزان و طبعاً پیشرفت علمی کشور نقش مهمی دارد. به این ترتیب در برنامه درسی و آموزش برقرار کردن پیوند ریاضیات و کاربردهایش در زندگی و سایر علوم از قبیل هنر، علوم طبیعی، علوم اجتماعی و… باید مد نظر قرار گیرد و در صورتری که این موارد در آموزش دیده نشود این سوال همیشه در ذهن دانش آموز باقی می ماند که به چه دلیل باید ریاضی خواند. بین رشته های علمی که بشر در طول هزاران سال به وجود آورد، ریاضیات جای مخصوص و ضمناً مهمی را اشغال کرده است و به عنوان یکی از روش های اصلی در بررسی های مربوط به کامپیوتر، فیزیک، و زیست و صنعت و اقتصاد به کار می رود و با وجود این مطلب برای آموزش جوانان هنوز از همان روش استفاده می شود که سقراط و افلاطون حقایق عالی اخلاقی را برای شیفتگان منطق و فلسفه بیان می کردند.
مقدمه 4
چرا تدریس ریاضی دشوار است؟ 7
ضعف دانش آموزان درریاضی 8
علل ضعف دانش آموزان در درس ریاضی 9
یشنهادات 14
ارائه پیشنهاداتی در خصوص محتوای برنامه درس ریاضی 14
راه کارهایی که عوامل ضعف آموزش ریاضی برای دانش آموزان ارائه شده 16
آموزش بهتر ریاضیات 18
استفاده از یافته های واقعی درس به عنوان نقطه شروع فعالیت 19
کار گروهی و بحث همگانی و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان 21
از گروه های یادگیری مشارکتی استفاده کنید 23
چگونه درس ریاضی را جذاب کنیم 25
راهبردهای حل مسئله 27