هدف این مقاله، توصیف انطباق مدل ارزیابی، سیستم ارزیابی پزشکی و خدمات درمانی (TAS) است، که به هنگام رویارویی با بحران برای درک اثر عوامل انسانی یک بحران در داخل سازمان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. طرح/ روش شناسی/ رویکرد: پس از بررسی تحقیقات، مدل TAS تنظیم می شود تا برای سازمانها در مواجهه با بحران قابل استفاده باشد. 9 ویژگی مرتبط با اثر بحران بر کارکنان یک سازمان بحث می شود. یافته ها- پیشنهادات لازم در مورد روش هایی که سازمانها بتوانند از مدل TAS استفاده کنند تا آمادگی خودشان را برای فعالیت های بازسازی و نوسازی بعد از وقوع بحران بهبود بخشند، ارائه می شود. این پیشنهادات فهرست روش های استفاده از TAS و همینطور رویکردهایی که مشاوران هنگام فعالیت در سازمان ها بتوانند از آنها استفاده کنند را ارائه می کند. پیشنهادات همچنین برای تحقیقات بعدی می تواند در زمان کار با سازمان، بکار گرفته شود. اگرچه مفاهیم استفاده شده در مدل TAS برای افراد توسعه داده شده اند، لیکن می توان بهنگام بحران در سازمان ها نیز از آن استفاده کرد.
اصالت/ ارزش: این مقاله پیشنهادات کاربردی نیز ارائه می دهد تا به سازمان ها در مدیریت تاثیر بحران سازمان ها بر کارکنانشان کمک نماید. تحقیق در این زمینه باید به بهبود TAS برای سازمانها، بویژه ارزیابی شدت واکنش سازمان ها کمک کند.
سابقه ارزیابی در مدیریت بحران سازمانی بر ارزیابی ریسک (پاتون و همکاران، 2000) و تجزیه و تحلیل تاثیر کسب و کار (لایه 2002؛ مایرز، 1999) متمرکز بوده است. این تلاش ها برای کشف و همچنین تخفیف تلفات بالقوه ناشی از بحران طراحی می شوند (میتراف و آناگنوس، 2001). ارزیابی ریسک، پتانسیل های بالقوه یک سازمان برای بحران را با ارزیابی و ممیزی تهدیدا ت داخلی و خارجی تعیین می کند(هربیرگ، 2003؛ هوج، 2003). تهدیدات احتمالاً شامل موقعیت سازمان یا کفایت تجهیزات و تکنولوژی می شود. هدف شناسایی ریسکها، تا حد امکان کاهش آنها برای جلوگیری و حداقل نمودن زیان های مالی است.