جامدات متخلخل از میکای فلوئوریدی آلومین ستون دار (APMs)، که از میکای سدیم تتراسیلیک فلوئور [NaMg2.5Si4O10F2] بدست آمده، توسط سولفوریک اسید در دمای 25 درجه سانتیگراد تهیه شد. محصولات توسط XRD, ICP, SEM, TEM و جذب سطحی- دفعی نیتروژن به صورت ایزوترم در k77 بررسی شد. اندازگیری های XRD نشان داد که ساختار لایه درونی ستون دار دارای یک فاصله کفی بزرگ فروریخته در طول مراحل اولیه عملیات اسیدی می باشد. تحلیل های ICP نشان داد که یون های Al3+ و Mg2+ از میکای ستون دار در طول عملیات اسیدی شسته شده اند.
مشخصات حفره (تخلخل) محصولات شسته شده، متفاوت از میکای ستون دار مادر بود: شستشوی اسیدیِ میکاهای ستون دار منجر به شکل گیری مزوپورها حدود nm3.2 در قطر شد. همبستگی بین تغییر در مشخصات حفره و رفتار شستشوی کاتیون پیشنهاد می دهد که شکل گیری مزوپور در نتیجه شستشوی یون های Mg2+ از صفحه هشت وجهیِ میکاهای ستون دار می باشد. محصولات شستشو شده بدین ترتیب از باقیمانده شکل شناسی لایه ای میکاهای ستون دار بدست آمده است. این نتایج نشانگر عملیات اسیدی ملایم کاربرد APMs تهیه گر یک مسیر جدید برای دستیابی منحصر به فرد به جامدات مزوپور دارای ذرات بزرگِ میکای مادر می باشد.
چندین روش شناخته شده برای ساخت مواد متخلخل از سنگ معدنی وجود دارد. سنگ های ستون دار اکسیدی نوعی از مواد متخلخل ریز سرامیکی از متورم شدن سنگ معدن توسط توده کاتیون های غیر آلی بین لایه ای درون مناطق بین لایه ای شان و عملیات گرمایی بعدی. در گرمایش کاتیون های بسیار در مناطق بین لایه ای به اکسید های مقاوم گرمایی که لایه ها را مجزا به صورت ستون هایی نگه می دارد تبدیل شده میکاهای فلوئوریدی ستون دار اکسیدی از میکاهای فلوئوریدی قابل تورم بدست آمده است. به صورت کریستال های میزبان، به همین صورت از سنگ معدن های طبیعی. میکاهای قابل تصویری به صورت کریستالیته بالا نشان می دهد، ظرفیت زیاد تبدیل کاتیون و مقاومت بالای گرمایی را نیز نشان می دهد.