این تحقیق به منظور مطالعه و بررسی مکانیسم جابجائی غیرامتزاجی طی عملیات تزریق گاز در مخازن ترکدار انجام گرفته است. هدف اصلی شناخت عوامل موثر جهت بهینه سازی تولید نفت از این نوع مخازن می باشد. بدین لحاظ با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری عوامل زیر مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا نتایج شبیه سازی نشان می دهد که تا زمانی که نیروهای ویسکوز بر نیروهای موئینگی غلبه ندارند افزایش سرعت تزریق گاز تاثیری بر روی بازیافت نفت ندارد. اگر سرعت تزریق گاز از حد معینی که برای هر مخزن قابل محاسبه است بالاتر رود، گاز تزریقی وارد ماتریس شده و نفت را به سمت چاههای تولیدی حرکت می دهد و چنانچه سرعت تزریق از این حد پایین تر باشد. گاز از شکافها حرکت کرده و وارد ماتریس نمی شود و از چاه تولیدی خارج می شود. با توجه به سرعت تزریق، یک عدد موئین بحرانی تعریف شده است که بدون بعد بوده و برای هر مخزن قابل کاربرد است و می توان به وسیله آن بهینه ترین حالت تزریق گاز در مخزن را محاسبه نمود.
همچنین نتایج شبیه سازی نشان می دهد، هر چه قطر شکاف کوچکتر باشد، گاز تزریقی در سرعتهای پایین تر به شکاف نفوذ می کند، و نفت را به سمت چاههای تولیدی حرکت می دهد. هر چه تراوائی ماتریس بالاتر باشد، میزان بازیافت نفت در اثر تزریق گاز افزایش می یابد. کلیه نتایج بدست آمده در تمام موارد فوق همگی بیانگر یک موضوع می باشند که تزریق گاز در ناحیه نفتی باعث افزایش بازیافت نفت به مقدار قابل توجهی در مخازن نفتی که دارای افت فشار شده اند می باشند. موقعیت فضائی چاههای تزریقی و تولیدی نسبت به یکدیگر نیز مورد مطالعه قرار گرفت واین نتیجه بدست آمد که زمانی که تزریق در بالای مخزن و تولید در ارتفاع پایین تر انجام شود راندمان تولید بالا می رود و این به دلیل وجود نیروی جاذبه در جهت نیروهای ویسکوز می باشد. در بخش دیگر این مطالعه این نتیجه بدست آمد که در فرآیند جابجائی غیرامتزاجی نفت توسط گاز هر قدر ویسکوزیته نفت بیشتر باشد پدیده انگشتی شدن بیشتر می شود و بازیابی کاهش می یابد.
تزریق بخار روشی مهم و شناخته شده برای تولید نفت سنگین است. این روش می تواند به وسیله اضافه کردن برخی افزودنی ها مانند دی اکسیدکربن بهبود یابد. تزریق دی اکسیدکربن در مخازن نفت سنگین دارای اثراتی مانند کاهش ویسکوزیته، باد کردن نفت، افزایش رانش گاز محلول، افزایش تزریق پذیری، اثرات امتزاجی و … می باشد و اضافه نمودن آن به بخار قبلاً به صورت آزمایشگاهی، شبیه سازی و در میدان مطالعه شده است و اغلب این مطالعات در مخازن ماسه سنگی با تخلخل و عبورپذیری بالا انجام شده است. در این مطالعه فرایند تزریق توام بخار و دی اکسیدکربن به وسیله شبیه سازی (با یک شبیه ساز تجاری) در یک مخزن نفت سنگین کربناته شکافدار ایران بررسی شده است. نفت دارای درجه API برابر 14.8 و عبورپذیری مخزن 20 میلی دارسی در نظر گرفته شده است. همچنین مخزن کم عمق بوده و دارای دما در حدود 35 درجه سانتی گراد می باشد و فشار آن 300 پام در نظر گرفته شده است. در شبیه سازی با چنین شرایطی مخزن قادر به تولید بسیار ناچیزی به صورت طبیعی می باشد. تزریق در نسبت های مختلف دی اکسید کربن / بخار و در دبی های مختلف شبیه سازی شده است. مخزن هم به صورت تخلخل دوگانه و هم تخلخل یگانه شبیه سازی شده و نتایج نشان دهنده امکان پذیری و عملکرد خوب سیلابزنی بخار در مخزن شکافدار و نیز متفاوت بودن رفتار مخزن شکافدار و بدون شکاف به سیلابزنی بخار و اضافه شدن دی اکسیدکربن به بخار است. در مخزن شکافدار اضافه شدن دی اکسیدکربن به بخار در ابتدا باعث کاهش سرعت بازیافت می شود، ولی در ادامه بازیافت نهایی، عملکرد فرایند با وجود دی اکسیدکربن بالاتر است. در شبیه سازی مخزن بدون شکاف هم سرعت بازیافت و هم مقدار نهایی آن در حضور دی اکسیدکربن به همراه بخار نسبت به تزریق بخار به تنهایی افزایش چشمگیری پیدا می کند. همچنین نسبت بهینه ای برای بخار و دی اکسیدکربن وجود دارد که بازیافت را حداکثر می کند.