وابستگی انسان به فضا، ریشه های عمیقی دارد. این دلبستگی از نیاز به درک روابط اجتماعی انسان، جهت کسب مفهوم و فرمانروایی بر دنیای حوادث و رویدادها سرچشمه می گیرد. بشر بین خود و اشیاء رابطه ایجاد می کند. بدین معنی که وی خود را به طریق فیزیولوژی با اشیاء وفق داده و ایجاد سازگاری می کند. چون حرکات بشر در فضا انجام می شود، لذا فضا بیان کننده وجه ویژه ای از ایجاد ارتباط میان انسان ها و میان انسان ها و محیط نبوده بلکه صورتی است جامع از هرگونه ایجاد ارتباط و دربرگیرنده آن. بنابراین می توان بر این نکته تاکید کرد که فضا فقط یک جنبه از ایجاد ارتباط کلی است.