فرمت فایل: WORD (قابل ویرایش)
تعدادصفحات:76
جشن نوروز
مراسم حاجی فیروز
روزهای مردگان و «پنجشنبه آخر سال»
خانه تکانی
کاشتن سبزه
سفرۀ هفت سین
لباس نو
خوراک های نوروزی
دید و بازدید نوروزی یا «عید دیدنی»
نوروزِ اول
هدیۀ نوروزی؛ «عیدی»
سیزده بدر
باورهای عامیانه
پشتوانه تاریخی
پیوند جمشید با نوروز در بازگشت به زندگی و گسترش زمین
نوروز و آفرینش و جشن توزیع بخت
نوروز بزرگ
عید نوروز و آداب آن
نماز عید نوروز
دعای عید نوروز
در آیین ها و اساطیر ایرانی
جشن نوروز
نوروز کوچک و نوروز بزرگ
پیوند نوروز با آب
نوروز پیروز
نوروز روز دین و روز پادشاهی
نوروز و سلیمان
نوروز در ایران
نوروز در جمهوری آذربایجان
نوروز در قزاقستان
نوروز در تاجیکستان
نوروز در قرقیزستان
نوروز در پاکستان
آیین خنیاگری و نغمه های نوروزی
نوروزخوانی در گیلان و مازندران
مراسم میرنوروزی در کردستان
مقدمه:
منشأ پیدایش جشن نوروز
آیین خنیاگری، شاخص ترین چهره آرایه موسیقی در ایران قدیم و البته همه تمدن های کهن بوده است. خنیاگران فقط به اجرای موسیقی نمی پرداختند، بلکه تا حدی، هدایت روحی و معنوی مردم را نیز در دست داشتند. اینان، حافظان، راویان و ناقلان سنت های شفاهی و روایت های ملی – مذهبی بودند. خنیاگران طبیب روحی و معنوی جامعه خود بودند و گاه به نوعی موسیقی درمانی – در جوامع کهن تر، جادوپزشکی – نیز دست می زدند. خنیاگران دارای خصوصیات و صفات زیادی بودند که از ان جمله می توان به بداهه سرایی، بداهه خوانی، بداهه نوازی، راوی و نقال روایت های تاریخی، ملی، مذهبی و عاشقانه و قدرت نفوذ معنوی و روانی بر جمع و… اشاره کرد. همین درجه از اهمیت خنیاگران بود که به آنان اهمیت و اعتبار غیر قابل وصفی می بخشید.