محاسبه ابری انقلابی را در صنعت فناوری اطلاعات با توانمند ساختن ان ها برای عرضه دسترسی به زیرساخت هایشان و خدمات کاربردی بر مبنای اشتراک ایجاد کرده است. بنابراین، چندین شرکت همانند IBM، مایکروسافت، گوگل، و آمازون شروع به عرضه سرویس های ابری مختلف به مشتریانشان کرده اند. به دلیل تنوع زیاد در سرویس های محاسبه ابری موجود، از دیدگاه مشتری، مشکل شده است تا تصمیم بگیریم که آن ها از چه سرویسی می بایست استفاده کرده و مبنای انتخاب آن ها چه می باشد. در حال حاضر چارچوبی وجود ندارد تا بتواند این امکان را به کاربران بدهد تا به ارزیابی عرضه محاسبات ابری پرداخته و آن ها را بر مبنای توانایی شان برای تامین نیازهای کیفیت خدمات (QoS) رده بندی کنند. در این تحقیق، چارچوب و مکانیسمی را مطرح می کنیم که کیفیت را اندازه گیری کرده و سرویس های محاسبه ابری را اولویت بندی می کند. چنین چارچوبی می تواند تاثیر قابل توجهی را ایجاد کرده و رقابت سالمی را در میان ارائه دهندگان محاسبات ابری برای مد نظر قرار دادن توافقنامه سطح خدمات (SLA) و بهبود کیفیت خدمات شان ایجاد کند. ما عملی بودن چارچوب رده بندی را با استفاده از بررسی موردی نشان می دهیم.
محاسبه ابری، ارزیابی خدمات، کیفیت خدمات، توافقنامه سطح خدمات
محاسبه ابری به عنوان الگویی برای ارسال منابع بر مبنای تقاضا (زیرساخت، پلتفرم، نرم افزار، غیره) به مشتریان همانند تسهیلات دیگر (برای مثال، آب، برق. گاز) می باشد. این سه خدمات اصلی توسط طرح محاسبه ابری بر مبنای نیاز مشتریان فناوری اطلاعات ایجاد می گردد [1]. در ابتدا نرم افزار به عنوان خدمات (SaaS) امکان دسترسی به برنامه های کاربردی کامل را به عنوان خدمات، همانند مدیریت رابطه مشتری (CRM) فراهم می کند [2]. دوم اینکه، پلفرم به عنوان خدمات (PaaS)، جایگاهی را برای توسعه برنامه های کاربردی دیگر فراتر از آن همانند موتور جستجو برنامه گوگل (GAE) ایجاد می کند [3]. در نهایت زیرساخت به عنوان خدمات (IaaS) محیطی را برای بکارگیری، اجرا و مدیریت ماشین های مجازی و ذخیره سازی ایجاد می کند. از نظر فنی، IaaS، مقیاس پذیری افزایشی (مقیاس بالا و پایین) از منابع محاسباتی و ذخیره سازی بر مبنای تقاضا، ارائه می دهد [1].