دسته بندی: علوم انسانی » حقوق
تعداد مشاهده: 259 مشاهده
فرمت فایل دانلودی: rar
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 123
حجم فایل: 396 کیلوبایت
فهرست مطالب
مقدمه 1
سازمان اداری کشور در شهرستان ها 4
مبحث اول: نظام ها یا سبک های اداری 8
بخش اول: تعریف و اقسام عدم تمرکز اداری 16
بخش دوم: ویژگی های عدم تمرکز اداری 19
راههای قیمومیت اداری 26
بخش سوم: محاسن و معایب عدم تمرکز اداری 33
محاسن عدم تمرکز اداری 33
بند چهارم: تاریخچه تمرکز و عدم تمرکز اداری در ایران 35
مبحث دوم: تقسیمات کشوری 39
مبحث سوم: سازمان منطقه ای قوه مرکزی و سازمان های محلی 43
بند اول: سازمان منطقه ای قوه مرکزی در تقسیمات کشوری 47
فرمانداران 49
بخشداران 50
وظایف امنیتی فرمانداران 51
شورای تامین شهرستان 52
وظایف سیاسی 53
وظایف اداری فرمانداران 54
وظایف فرمانداران و بخشداران در خصوص شهردای ها و دهیاری های کشور 60
سایر وظایف فرمانداران 606
مبحث سوم: نهادهای عمومی محلی (شوراها) 64
شوراها در قانون اساسی 65
شوراها در قوانین و مقررات دیگر 66
اصول تشکیلات شوراها 69
تعداد اعضاء شوراها 72
تعداد اعضای علی البدل 73
انواع شوراها 74
شورای اسلامی روستا 75
شورای بخش 75
شورای شهر و شهرک 77
شورای اسلامی شهرستان 78
چگونگی انتخاب اعضای شورا 79
شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان 81
محرومان از انتخاب شدن 83
محرومان از انتخاب شدن به دلیل سوابق 83
اعلام داوطلبی، بررسی صلاحیت و چگونگی رسیدگی به شکایت داوطلبان 85
رسالت شوراها طبق قانون اساسی 88
نظارت بر اداره امور کشور 90
وظایف و اختیارات شوراها طبق قانون عادی 91
وظایف و اختیارات شورای اسلامی بخش 92
وظایف شورای اسلامی شهر 94
نظارت شورای شهر بر عملکرد شهرداری و شهردار 98
وظایف و اختیارات شورای اسلامی شهرستان 99
سازمان شهرداری ها 100
فعالیت های اداره 112
1-هدف پلیس اداری عمومی (پلیس عمومی) 120
نتیجه گیری 124
منابع و مآخذ 127
سازمان اداری کشور در شهرستان ها
از لحاظ اداری، امور عمومی بر دو قسمند؛ ملی و محلی. اموی که همه افراد از منافع و فواید آن سود می برند، امور ملی نامیده میشوند و اموری را که مربوط به محل و یا منطقه معینی مانند ده یا شهر یا شهرستان باشد امور محلی می نامند؛ برای مثال امر دفاع ا ز کشور، برقراری نظم در جامعه، اجرای عدالت در کشور، حفظ روابط با کشورهای بیگانه، توسعه فرهنگ و نگاهداری آثار ملی، ایجاد راه بین شهرستان ها و استان ها جز امور ملی است، در صورتی که ایجاد شبکه آب و برق و تلفن و گاز و فاضلاب، احداث خیابان ها، تامین نظافت و بهداشت، تاسیس مدارس، تنظیم ترافیک، نگاهداری ایتام و مستمندان و انجام دادن اموری که برای تامین نیازهای روزانه اهالی و یا ساکنان ده و یا شهرستان، ضروری است جز امور محلی محسوب میشود.
تقسیم امور به ملی و محلی، امری دقیق و نظری است و مرز مشخص بین آنها وجود ندارد؛ برای مثال ممکن است گروهی، بهداشت شهر و تعلیم و تربیت کودکان را که امور محلی هستند، جزء امور ملی تلقی کنند و بعکس گروه دیگر آن را یک امر محلی به شمار آورند. آنچه مسلم است امور محلی واقعیتی است که اهالی و یا ساکنان محل نسبت به حسن اداره آنها ذی نفع و علاقمندند و در اجرای آنها منافع مشترکی دارند که این امر را در مدیریت امور نمی توان نادیده گرفت از این رو، دولت مرکزی برای این منافع و همبستگی ها، احترام و شخصیت حقوقی قائل میشود و امکاناتی میدهد تا اهالی خود با انتخاب شوراهایی اداره آنها را به عهده بگیرند، و خود به نظارت اکتفا میکند.