معنویّت مدرن نحوه ای مواجهه با جهان هستی است که در اثر آن، شخص با رضایت باطن زندگی می کند و دستخوش اضطراب، دلهره و نومیدی نمی شود.
عرفان: در اصطلاحی عام و کلی به معنای نوعی درک حقایق است که از راه دل و شهود به دست آمده باشد.
سوآمی ساتیا سای بابا در سال 1926 در هند به دنیا آمد. در چهارده سالگی، مدعی شد از سوی خداوند برای هدایت همه آدمیان برگزیده شده است. البته وی دین خود را حاکم بر همه ادیان و ناظر به همه آنها دانست و مدعی شد، اعتقاد به پیام او با گرایش به ادیان رایج منافاتی ندارد. به همین دلیل می گفت: «من روحانی هیچ یک از ادیان نیستم. برای تبلیغ هیچ دینی نیز نیامده ام. من آمده ام که هندو، هندوی بهتری، مسلمان، مسلمان بهتری و مسیحی، مسیحی بهتری باشد.» وی معجزه خود را صرفاً ایجاد تحول در درون انسان ها دانست و اصول دعوت خود را بر پایه پنج ارزش انسانی حقیقت، پرهیزکاری، صلح و آرامش، عشق و پرهیز از خشونت بنا نهاده است. وی عصاره همه ادیان را دعوت به سوی همین پنج حقیقت می داند و معتقد است اگر صاحبان ادیان بر همین پنج حقیقت متمرکز شوند، نزاع دینی و درگیری های فرقه ای از میان برچیده خواهد شد. راه های به سوی خدا را متکثر می داند اما مقصد همه را واحد. سای بابا برای دعوت خود معبد بزرگی به نام پراشانتی نیلایام به معنای آشیانه صلح برین، تأسیس کرده است. در معبد او به مناسبت اعیاد همه ادیان، مراسم برگزار می شود. در اعیادی همچون کریسمس، عید فطر، عید نوروز، سال نوی چینیان و اعیاد هندوها مراسمی به همین مناسبت ها در معبد او برگزار می گردد. سای بابا به تناسخ و قانون کارما، که بعداً درباره آن بحث خواهیم کرد، معتقد است و چنین پیش گویی کرده است که در سن 96 سالگی این جسم خود را ترک خواهد کرد و هشت سال بعد روح او در جسمی دیگر در شهر میسور به بدن فردی دیگر منتقل خواهد شد.