امروزه تکنیک های محاسباتی ای که بر مبنای کلاینت/سرور وجود دارد، در حال تغییر رویکرد و موضع خود به سمت رایانش های ابری هستند.گرایشی که به سمت زیر ساختار های ابری وجود دار، فقط محدود به دنیای تجارت و شغل نیست، بلکه حتی ریشه در آژانس های دولتی نیز دارد. مدیران هر دو بخش باید یک دیدگاه شفافی از این حوزه داشته باشند تا بتوانند واکنش مناسبی به یک اقتصاد متغیر و محیط تکنولوژیک، نشان دهند. در این مطالعه قصد داریم یک موازنه یا تعامل پویایی را در بکار گیری سرویس رایانش ابری، به وسیله کاربرد نظریه فیلد میانگین ارائه دهیم. در فرمولاسیون ما، هر عامل (مثلا هر شرکت یا آژانس دولتی) در بین دو مسئله ‘ پیاده سازی برنامه رایانش سنتی’ و ‘ انتقال به برنامه های رایانش ابری’ قرار گرفته است. به منظور تصمیم گیری در خصوص اینکه سطح انتقال به رایانش ابری چطور باید باشد، هر عامل باید هزینه کلی ای که شامل دو مؤلفه می باشد را بهینه سازی کند: هزینه کاری مربوط به جابجایی به سرویس رایانش ابری و هزینه پیاده سازی رایانش ابری. در این فرمولاسیون، هزینه بکار گیری برای پیاده سازی رایانش ابری، متکی به تصمیم گیری در خصوص بکار گیری این سرویس ها می باشد. بنابراین یک سطح بهینه عامل در خصوص بکار گیری این سرویس های ابری، نه تنها بسته به تلاش خودش و هزینه های بکار گیری دارد، بلکه متأثیر از تصمیم های بکای گیری این رویس ها نیز می شود. این مسئله تصمیم گیری، به وسیله سیستمی از معادلات دیفرانسیل جرئی (PDE) هال حال شده است، که در آن، PDE های بازی های فیلد میانگین، از یک PDE رو به عقب، معادله جاکوبی همیلتون برای یک مسئله کنترل شده و یک معادله Fokker-Planc تشکیل شده است. بنابراین، راه حلی که توسط معادله Fokker-planck فراهم می شود به ما اجازه داده تا تکامل پویایی چگالی را در بکار گیری رایانش ابری مورد مطالعه قرار دهیم. بنابراین این روش به ما اجازه داده تا تأثیر تصمیم گیری های بکار گیری تکنولوژی را بر روی تصیمم گیری بهینه شرکت مورد ارزیابی و بررسی قرار دهیم.