تصدیق رمز (password authentication) یک گزینه عمومی و معمول جهت امنیت سیستم می باشد. روش جدول تصدیق قراردادی (verification table) دارای عیب های عمده ای است. اخیراً از شبکه های عصبی برای تصدیق رمز استفاده شده است تا بر عیب های عمده روش های قبلی فائق آید. در روش شبکه های عصبی برای تصدیق رمز، جدول تصدیق لازم نیست و به جای آن، وزن های شبکه عصبی رمز شده در سیستم ذخیره شده است. تکنیک های لایه بندی شبکه های عصبی موجود دارای محدودیت های خاص خودشان هستند که از جمله آنها می توان به زمان آموزش طولانی (long training time) و نزدیکی فراخوانی ها (close recall) اشاره کرد. این مقاله استفاده از تکنیک شبکه های عصبی هوپفیلد را برای تصدیق رمز پیشنهاد می کند. در مقایسه با تکنیک فعلی لایه بندی شبکه های عصبی، روش پیشنهاد شده درستی (accuracy) خوبی را ایجاد می کند و زمان پاسخ سریعی را جهت ثبت (register) و تغییرات رمز ایجاد می کند.
امنیت کامپیوتری به یکی از مهمترین گزینه ها در زمینه تکنولوژی اطلاعاتی تبدیل شده است. در بین تکنولوژی های موجود جهت کنترل بیشتر دسترسی کامپیوتری، تصدیق رمز به صورت گسترده ای برای زمان طولانی استفاده شده است و امروزه هنوز یکی از مکانیزم های مرسوم جهت تصدیق (authentication) می باشد. یک گزینه عمومی برای تصدیق رمز استفاده از جدول تصدیق می باشد. با استفاده از این گزینه، رمز PWk تولید شده به وسیله کاربر k به وسیله یک تابع یک طرفه hash یا الگوریتم رمزنگاری کدگذاری می شود و به عنوان F(PWk) در یک جدول تصدیق ذخیره می شود که آن جدول در یک سرور جهت تصدیق کاربران ذخیره شده است. موقعی که یک کاربر به سیستم وارد می شود سیستم جدول تصدیق را برای مشخصه کاربری (user ID) و پسورد رمزنگاری شده (encrypted password) مربوطه جستجو می کند. اگرچه در یک محیط دسترسی باز، یک مزاحم ممکن است قادر به ایجاد تغییر در جدول تصدیق می باشد برای مثال یک مزاحم می تواند به سادگی یک جفت جعلی [IDf, F(PWf)] را به جدول ضمیمه و اضافه کند و هر کسی با ID,PASSWORD جعلی بتواند وارد سیستم بشود.