رابطه بین عملکرد خواندن و پیشرفت تحصیلی از لحاظ نظری قابل پیش بینی است. با این حال، این ارتباط می تواند در میان دانش آموزان دو زبانه (ECBL) در اوایل دوران کودکی از همسالان یک زبانه بالاتر باشد. برای ارزیابی این ادعا، دو گروه از دانش آموزان کلاس دوم دختر به طور تصادفی انتخاب، (150 زبان فارسی و 150 به فارسی و ترک زبان) تست شده اند و مقایسه در این خصوصیات اعمال شد. اقدامات استفاده از آزمون در عملکرد خواندن توسط همکاران کرمی نوری انجام شد. علاوه بر این، پیشرفت تحصیلی به طور متوسط، نمرات به دست آمده توسط دانش آموزان در امتحانات نهایی مدرسه، در ریاضیات، علوم و فارسی را شامل شده است. تجزیه و تحلیل رگرسیون و سپس تعیین ساختار به عنوان بهترین پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی در هر دو گروه می باشد. بر اساس نتایج، دختران دوزبانه نسبت به تک زبانه (ML) در هر سه زمینه موفقیت بیشتری داشتند. یافته ها همچنین نشان می دهد که خواندن عملکردی پیش بینی کننده، برای پیشرفت تحصیلی در هر دو گروه بوده است.
مطالعات متعدد نشان می دهد که جزء واجی حافظه نقش مهمی در اکتساب زبان دوم بازی می کند (به عنوان مثال، خار و مرجع). تفاوت عملکرد بین زبانه (ML) و (ECBL) در اقدامات پیشرفت تحصیلی اغلب به محدودیت در خواندن نسبت داده می شود (به عنوان مثال، دی یانگ، سیگل و رایان، سوانسون). با این حال، هیچ توافقی در مورد ماهیت خواندن و یا دقت در مورد این موضوع ارائه نشده است که مربوط به اجزای پیشرفت تحصیلی باشد.