در سرزمین ایران و شمال خاوری خلیج فارس منطقه ای است که امروزه فارس و در قدیم پارسه خوانده می شده، در این منطقه کوهستانی کوهی با نام قدیمی مهر و نام امروزی رحمت وجود دارد که در دامنه آن ویرانه کاخی به جا مانده که پشینه آن به 2500 سال پیش می رسد. این کاخ در زمان سلسله هخامنشیان ساخته شده است که از سال 330 تا 550 پیش از میلاد بر ایران فرمانروایی می کردند.
با وجود پژوهشهای بسیار در بارۀ مذهب شاهان این سلسله، ایران شناسان هنوز به هیچ نظر قطعی در این مورد نرسیده اند، یا اگر رسیده اند بر اساس شواهد و تعابیری است که هنوز قابل بحث است. در این مقاله بر اساس سنگ نوشته ها و سنگ نگاره های این بنا نشان داده می شود که شاهان این سلسله بی تردید پیرو دین زردشت بوده اند که 6 یا 7 سده پس از میلاد اولین مذهب رسمی جهان را ایجاد کرده و تمامی نمادهایی که در این کاخ بی همتا به کار رفته ایرانی است و به اشتباه، به باورهای مردمان و تمدنهای دیگر نسبت داده شده است.
کشور ایران فلاتی از خاورمیانه است که در منطقه معتدل شمالی و بین عرض های 20 تا 40 درجه شمالی و طولهای 44 تا 64 شرقی قرار گرفته است. این کشور محدود است از شمال به ترکمنستان، دریای خزر، آذربایجان و ارمنستان، از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان، از خاور به پاکستان، افغانستان، از باختر به عراق و ترکیه. نام ایران در نهایت، کوتاه شده ‘ایریانوخشَترَ’ (Irianokhashatra) است، بدین معنی که آریاییان که از قبیله های بزرگی تشکیل یافته بودند، نام سرزمین خود را ‘ ایریو دَئینکهونام’ (Irioda’eenk-honam) یعنی زیستگاه آریاییان گذاشته بودند و وقتی که دارای دولت و پادشاهی شدند میهن شان را ‘ایریانوخشَترَ’ یعنی پادشاهی ایرانیان خواندند.