مقاله حاضر یک مطالعه آزمایشی را مطرح می کند که تاثیرات فیبرهای پلیمری بر خصوصیات بتن را اندازه گیری می کند. اما فیبرهای پلیمری به عنوان اختلاط ابرروان کننده عمل می کنند که نتیجه این امر نرخ یا میزان پائین تر جذب سطحی آب بدن، کاهنده آب با رنج یا دامنه بالا، مقاومت بیشتر و الاستیسیته یا کشسانی عالی می باشد.
بنابراین، برای تعیین دوز بهینه اختلاط ها و مطالعه تاثیر اور دوز اختلاط های عنوان شده، یک پژوهش آزمایشی اجرا گردید. این خصوصیت الاستیکی فیبرهای پلیمری تقویت شده در اختلاط سیمان- بتن، مقاومت بهتری در برابر زلزله برای ساختمان یاسازه حاصل می کند، زیرا به محض وارد شدن بار، منحرف و با برداشته شدن بار، به موقعیت اصلی اش بازمی گردد. آزمایشات انجام شده بتن با فیبرهای پلیمری (پلی وینیل الکل، پلی وینیل استات) به عنوان گروه آزمایشی و اختلاط بتن استاندارد به عنوان گروه کنترل بودند. فیبرهای پلیمری بکاررفته با پنج نسبت متفاوت از 2 تا 10 درصد نسبت به درصد سیمان برحسب وزن در واحد کیلوگرم در آب حل شدند. این نمونه در استوانه ای با حجم ثابت سیمان، ماسه و شن (گراول) در نسبت اختلاط 4: 2: 1 کلاس A قالب گیری شد. نمونه های شکل گرفته عمل آمده و برای تعیین مقاومت تراکمی در روزهای هفتم، چهاردهم و 28 بعد از عمل آمدگی، تست شدند. نتایج بدست آمده ثابت می کند که اختلاط بتن محتوی فیبرهای پلیمری مقاومت بیشتری نسبت به اختلاط استاندارد حاصل نمود.