این مقاله بر امری تاکید دارد که در زمینه مدیریت دانش رآکتورهای اتمی سریع در مرکز تحقیق هسته ای ایندرا گاندی (IGCAR) انجام شده که همراه با تعدادی از نمونه ها درمورد نحوه کسب دانش که به سبب وقایع گوناگون در سال های اولیه عملیات موفقیت آمیز بارور سریع راکتور آزمایشی می باشد. همینطور به طورخلاصه به خصیصه های ابتکار عمل IAEA (سازمان انرژی اتمی بین المللی) در مورد محافظت از دانش در حوزه رآکتورهای اتمی سریع به صورت ‘سیستم سازمان دهی دانش رآکتور سریع’ (FR-KOS) اشاره می کند که بر مبنای رده بندی ذخیره و استخراج دانش رآکتور اتمی سریع می باشد.
مدیریت دانش رویکردی تلفیقی و نظام یافته برای شناسایی، کنترل، بایگانی، اشتراک و نفوذ دانش سازمان به طور جمعی به منظور کمک و دستیابی به رسالت و رویای سازمان می باشد. مدیریت دانش در زمینه صنعت هسته ای در مقایسه با دیگر سازمان ها، به خاطر مقیاس های زمانی طولانی مدت، برتری تکنولوژیکی عالی، مقررات ایمنی اکید، مشکلات جذب و حفظ نیروی کار مستعد و… نقش خیلی بارزتری را کسب نموده است. افزون بر این، همواره برای بهبود ایمنی و کاهش هزینه انرژی واحد چالشی وجود دارد.
پیدایش کارکرد مدیریت دانش به عنوان یک شاخه هسته ای با نقل قول پیتر دراکر در انجمن سرمایه داری آغاز گردید. ‘منبع اقتصادی اساسی، ابزار تولید، نه سرمایه، نه منابع طبیعی، و نه نیروی کار می باشد. این منبع دانش بوده و خواهد بود.'[1] امروزه همه سازمان های پیشتاز مدیریت دانش را به عنوان ابتکاری استراتژیک در جهت خلق، مشارکت و حفظ دانش سازمانی می شناسند.