در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، بخش کشاورزی، کارگران زیادی را در صنایع تولیدی به کار می گیرد. ما در اینجا به بررسی سمدل جغرافیای اقتصادی می پردازیم که در آن حمل و نقل محصولات کشاورزی هزینه بردار بوده و اینکه تولید کنندگان کارگرانی را از بخش کشاورزی محلی استخدام می کنند که مهارت کافی را ندارند. نتایج ما نشان می دهد که پارامترها در بخش کشاورزی برای تعیین پیکره بندی فضایی فعالیت های اقتصادی حائز اهمیت می باشند. ما در اینجا عملیات تحلیلی را در ارتباط با این مدل انجام می دهیم. موازنه مربوط به بخش ها با توجه به نتایج اول و دوم مقایسه می گردد.
نقش هزینه حمل و نقل محصولات کشاورزی و بازارها به عنوان مسئله مهمی در توسعه بخش های شهری و روستایی بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته می باشد که در این کشورها بخش قابل توجهی از جمعیت به کشاورزی علاقمند می باشند. در سال 1989، جمعیت افرادی که به کشاورزی علاقمند بودند، بیش از 60% کل جمعیت در هند، چین و بسیاری از کشورهای آفریقایی را تشکیل داده است؛ این فرایند (فعالیت های کشاورزی) بیش از 40% اکثریت کشورهای غیر نفتی آسیایی و 30% در اکثر کشورهای آمریکای جنوبی را شامل شده است.