سوسیس و کالباس فرآورده هایی غیر بومی و غیر سنتی هستند. تکنولوژی این فرآورده در سال 1928 میلادی توسط یک روسی به نام افوناسیو به ایران وارد گردید. در سال 1310 تولید این فرآورده به صورت خانگی شروع و در سال 1317 اولین واحد صنعتی توسط آرزومانیان تاسیس و در سال 1338 واحدی توسط میکائیلیان شروع به کار نمود. امروزه انواع مختلفی فرآورده مانند کالباس تازه دودی خشک و نیمه خشک مارتادلا لیونر، سوسیس آلمانی و بلغاری در واحدهای فرآورده های گوشتی ایران که تعدادشان در حدود 160 واحد تولیدی می باشد تهیه می شود.
محصولات گوشتی که دارای انواع بسیار متنوعی می باشند، نقش عمده ای در تغذیه و تنوع غذایی مردم دارند. این محصولات از نظر مصرف راحت بوده و در همه جا قابل تهیه هستند. همچنین می توانند در اختیار مصرف کنندگان با سلیقه های مختلف قرار گیرند. گوشت که از اجزای اصلی این فرآورده می باشد، یکی از اجزاء مهم غذای انسان به شمار می رود. گوشت دارای ارزش غذایی بالایی بوده و مصرف آن مقدار زیادی احتیاجات بدن به ترکیبات غذایی را تامین می کند. گوشت از نظر اسید های آمینه ضروری بدن منبع بسیار خوبی از پروتئین با کیفیت بالاست. به علاوه در گوشت ویتامین های ب کمپلکس و املاح بویژه آهن به مقدار فراوان وجود دارد. محصولات گوشتی که دارای انواع بسیار متنوعی هستند در تغذیه و تنوع غذایی مردم نقش قابل ملاحظه و عمده ای دارند. همان طور که در بالا ذکر گردید این محصولات از نظر تغذیه به دلیل ترکیب کمتر اسیدهای آمینه آنها از گوشت خالص ارزش غذایی بالاتری دارند.
جدول 1-1 نشان می دهد که سوسیس و کالباس فقط با 30% گوشت دارای ارزش پروتئینی 85 و حتی کالباس لیونر با 64 درصد گوشت دارای ارزش پروتئینی 103 می باشد. در حالی که اندیس شیمیایی و ارزش پروتئینی گوشت قرمز فقط 77 می باشد. این نشان دهنده نقش مهم صنایع گوشت در رفع کمبود پروتئین در تغذیه مردم است.