قانون معروف لگاریتمی خزش برای تراکم ثانویه به منظور اینکه شرایط بارگذاری موقتی را دربر بگیرد، به شکل یک رابطه دیفرانسیلی تبدیل می شود. این مدل یک بعدی خزش برای شرایط کرنش ادومتری، به طرف حالت های عمومی 3 بعدی تنش و کرنش با مشارکت مفاهیم اصلاح شده کم کلی (Cam-Clay) و ویسکوپلاستیسیته، تعمیم داده می شود. با در نظر گرفتن اطلاعات آزمایشگاهی نشان داده می شود که مسائلی مانند خزش زهکشی نشده، بیش تحکیمی و افزایش طول عمر به خوبی به وسیله مدل در نظر گرفته شده اند.
خاک های نرمی که ما درنظر می گیریم، رس های تقریبا عادی تحکیم یافته، سیلت های رسی و پیت هستند. ویژگی های خاص این مصالح درجه بالای تراکم پذیری آن هاست. این موضوع به خوبی به وسیله اطلاعات آزمایش ادومتر (برای مثال به وسیله جانبو در مقاله رانکین(1985) نشان داده شده است. با درنظر گرفتن مدول سختی تانژانت در یک فشار مرجع 100KPa در ادومتر، جانبو، Eoed را بسته به نوع خاص رس در نظر گرفته شده برای رس های عادی تحکیم یافته بین 1 تا 4 مگاپاسکال گزارش می کند. تفاوت ها بین این مقادیر و سختی ها برای ماسه های تحکیم نیافته قابل ملاحظه است که، حداقل برای نمونه های سیمانته نشده آزمایشگاهی، در اینجا مقادیری بین 10 تا 50 مگاپاسکال داریم. بنابراین، در آزمایش ادومتر رس های عادی تحکیم یافته 10 برابر نرم تر از ماسه های عدی تحکیم یافته رفتار می کنند که این، تراکم پذیری زیاد خاک های نرم را نشان می دهد.