مراقبت از کودکان در جوامع نخستین، شباهت هایی با زندگی امروزه داشت. برخی قبایل، کودک را نه به خاطر خویش، بلکه به خاطر آینده اش ارج می نهادند. در این جوامع، انسانها برای تغذیه و دوری جستن از خطر ها، در برابر حیوانات دست به تلاش می زدند، اما آنها که ضعیف تر بودند، از میان می رفتند. نوزادان غیر طبیعی و بیمار نیز اغلب طرد می شدند و در میان بعضی قبایل، حتی به دست والدین به کام مرگ فرستاده می شدند. اگر کودکی بیمار به تصادف از مراقبت مادری بهره می برد، زنده می ماند. در عصر حاضر که قرن کودک نامیده شده، به تلاشهای کارشناسان مسایل کودکان در تمام زمینه ها از جمله مسایل تغذیه انان افزوده شده است. در سالهای اخیر شواهد بسیار نشان می دهد که رشد عقلی و هوشی انسان، با کمیت و کیفیت تغذیه اش، در زمان قبل و بعد از تولد، پیوند کامل دارد.