زمانی که بحران مالی رخ می دهد، دیدگاه سنتی چنین است که سفته بازان سرزنش می شوند، در حالی که تحلیگران فاندامنتال به عنوان افرادی موفق در شناسایی حباب ها و محافظت در مقابل نوسانات بیش از حد در مقابل بحران ها شناحته می شوند. این مقاله یک مدل قیمت گذاری دارایی را که شامل دو نوع معامله گر عقلائی است را ارائه می کند: معامله گران سفته باز کوتاه مدت و فاندامنتال های بلندمدت. که فرض می شود هر دو به مجموعه مشابه از دسترسی دارند. در حقیقت نه تنها نوسانات بیش از حد وجود دارد بلکه فاندامنتال ها سبب تقویت این امر می شوند. بازارهای کارا با حضور تعداد کمی سفته باز نوسان بیشتری دارند تا بازار کارا با حضور تعداد بیشماری سفته باز. همچنین قانونگذاران باید برای محدود کردن سفته بازان اقدام کنند، زیرا این امر می تواند به کاهش بی ثباتی کمک کند.
بازارهای کارا، سفته باز، بنیادگرایان، حباب احتکار، نقدینگی
در مفروضات بازار کارا چنین بیان می شود که بازار کارا فاقد حباب است. برای بررسی و تایید این فرضیه به بررسی بازارهای مالی کارا می پردازیم که افراد و سرمایه گذاران دسترسی همگنی به اطلاعات دارند، اما انتظارات و افق سرمایه گذاری افراد متفاوت است. باید توجه داشت در بازارهای مالی بی ثباتی یک قاعده است تا اینکه یک استثنا باشد.در مورد نوسانات بیش از حد، تحقیقات بسیاری انجام شده است. در تمام ادبیات تحقیق فرض شده است که همه معامله گران، سفته بازان با دید کوتاه مدت هستند و فرض وجود معامله گرانی با افق سرمایه گذاری متفاوت را نداشته اند.
این مقاله محدودیت های مقالات پیشین را حذف می کند و نشان می دهد که چگونه سفته بازان کوتاه مدت ممکن است سبب ایجاد حباب یا سقوط در بازارهای کارا شوند. بحث در مورد عوامل موثر بر ایجاد و از بین رفتن ثبات از مباحث تاریخی مالی نوین است.
بحث مذکور به روش امروزی توسط فریدمن آغاز شد و وی بیان داشته که سفته بازان و بورس بازان نمی توانند نرخ تبادل را در بازارها تغییر دهند.