استون، متانول و عصاره های آبی گلسنگ هایی چون Cetraria islandica، Lecanora atra، pertusa Parmelia، Pseudoevernia furfurace و Umbilicaria cylindrical به خاطر فعالیت آنتی اکسیدانی با 5 روش بررسی شدند: مزانشیمی بنیادی DPPH، مزانشیمیبنیادی آنیون سوپراکسید، قدرت کاهنده، تعیین کل ترکیبات فنولی و تعیین کل محتوی فلاونوئید. فعالیت های آنتی اکسیدانی گوناگون عصاره های آزمایش شده در مقایسه با آنتی اکسیدان های معروف مانند اسید آسکوربیک، هیدروکسی آنیزول بوتیلی (BHA) و α - توکوفیرول مطالعه شد.
عصاره های آزمایش شده دارای فعالیت آنتی اکسیدانی قوی بودند. فعالیت مزانشیمی بنیادی DPPH به خاطر قدرت کاهنده از 32.68 تا 94.70%. متفاوت است. و میزان جذب نیز از 0.016 تا 0.109 متغیر بود. فعالیت مزانشیمی یون سوپراکسید برای عصاره های مختلف 7.31 تا 84.51% بود. علاوه بر این، محتویات زیاد کل ترکیبات فنولی (12- μg 76.42 معادل پیروکاتیکول) و کل فلاونوئیدها (1.37- 54.77 μg معادل روتین) نشان میدهد که فنول ها و فلاونوئیدها، ترکیبات آنتی اکسیدانی اصلی در عصاره های مورد مطالعه می باشند. مشخص شد که گونه های گلسنگی آزمایش شده دارای فعالیت آنتی اکسیدانی موثرهستند و به عنوان منابع طبیعی مناسب از آنتی اکسیدان ها مورد استفاده قرار می گیرند.
گونۀ اکسیژن واکنشی (ROS) که شامل رادیکال های آنیون سوپراکسید (O2-)، پراکسید هیدروژن (H2O2) رادیکال های هیدروکسیل (OH) و اکسیژن یکتایی (1O2) است، اشکال متفاوت اکسیژن فعال شده به حساب می آیند(هالیول 1995، Squadriatoو Pelor 1998، Huda-Faujan و همکاران 2009). ROSدر اندازه های معمولی برای عملکرد سلول ضرورت دارد. اما در فلظت های زیاد منجر به تنش اکسایشی و ایجاد تعداد زیادی بیماری مانند آرتروز، سرطان زایی، پیری می شود(Sangameswaran و همکاران 2009).