دسته بندی: علوم انسانی » تاریخ
تعداد مشاهده: 198 مشاهده
فرمت فایل دانلودی: doc
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 15
حجم فایل: 55 کیلوبایت
دانلود تحقیق در مورد سلجوقیان،
در قالب word و در 15 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
دولت ترکمانان سلجوقی، یکی از وسیعترین و قویترین و پایدارترین دولتهای بوده که از سال 429 ه.ق. که سال پیروزی طغرل سلجوقی بر سلطان مسعود غزنویی در دندانقان سرخس است - تا سال 590 ه.ق.- که سال سقوط آخرین پادشاه سلجوقی به دست اینانج است - ادامه داشته است.
تحکیم موقعیت دولت سلجوقی، به دو دلیل عمده صورت گرفته است: نخست آنکه برای اداره این دولت پهناور - که از ماورای سیحون تا سواحل مدیترانه و از عمان تا تفلیس گسترش یافته بود - از جناح ایرانی فارسی زبان برای تدوین ادارات دواتی (دواوین) و تعیین وزیران و همکاران اداری استفاده کردند. طبعا’، مقاومتی در برابر آنان که اصولا’ترک (ترکمان ) بودند و به زبان ترکی نیز سخن میگفتند پیش نیامد. وزرای معروف آنان عبارت بودند از: عمیدالملک کندری، خواجه نظام الملک طوسی، مجد الملک قمی، شرف الملک خوارزمی، سعد الملک آبی، شرف الدین انوشیروان خالد کاشانی و امثال آنان. دلیل دوم، موقیعت دولت سلجوقی بود. البته، به علت اضطراری که خلیفه عباسی (القائم لامرالله) در استفاده از نیروهای ترکمان دچار آن شده بود، ناچار حکومت آنان را به رسمیت شناخت و بغداد نیز در همه موارد، آنان رامورد تایید و تجلیل قرار می داد.
این تایید بر اساس آن صورت گرفت که امیری از امرای دیلمیان فارس به نام ‘ ارسلان بسا سیری ‘ (اهل فسا) که خود شیعه اسماعیلی بود، بر بغداد تسلط یافت. وی خلیفه القائم را از شهربیرون راند و خود به منصب حکومت نشست و در بغداد خطبه به نام خلیفه فاطمی مصر المستنصربالله خواند.
خلیفه القائم که در تبعید به سر می برد، از طغرل - نخستین پادشاه سلجوقی - کمک خواست. طغرل هم تازه در خراسان پایدار شده، سلاطین غزنوی را از خراسان به هندوستان رانده و نیشابور را پایتخت قرار داده بود. وی ابونصر کندری (نیشابوری) رابه وزارت انتخاب کرده و در رقابتهای خانوادگی بر برادر خود، ابراهیم ینال (در همدان)، پیروز شده بود. همچنین، آل زیار را برانداخته و با شکست نوشیروان پسر منوچهر بر گرگان و مازندران تسلط یافته و خوارزم را در سال 434ه.ق. به دست آورده بود. سال بعد (435 ه.ق.) با حمله به ری و بلاد عراق، آل کاکویه و آل بویه را نیز از این سرزمین بیرون کرد و نیروهای که به سرداری برادرش قاورد به کرمان فرستاده بود، توانستند آخرین حکمران ال بویه (بهرام بن لشکرستان) را از فارس و همچنین کرمان بیرون رانند.