سیلانیکوم انسیلوستوما: ایمن سازی با عصاره محلول کرم و واکنش برای به چالش کشیدن عفونت سگهاست. هنگامی که سگها با عصاره محلول آنتی ژن بالغ سیلانیکوم انسیلوستوما واکسینه شدند، تا حدی برای به چالش کشیدن عفونت در این مدل از عفونت انسان و کرم مقاوم می شوند. دو دوز از ایمن سازی، که هر یک شامل 1 میلی گرم پروتئین معلق در ادجوانت کامل فروند بودند، به یک گروه از حیوانات از 1 و 3 هفته قبل از عفونت با 5000 لارو ادغام شدند. هنگامی که با سگ های کنترل شده ای مقایسه می شوند که به آنها همان مقدار از دوز عفونی داده شده، دفع تخم مدفوع و بار روده کرم بالغ در حیوانات واکسینه شده، به ترتیب 59 و 74 درصد کاهش می یابد. عفونت هیچ اثر قابل توجهی بر غلظتهای هموگلوبین، میانگین حجم های سلول های قرمز، تعداد کلی گلبول های سفید، سطح پلاکت، یا لنفوسیتها های خودجوش و فیتوم آگلوتینین ناشی از تحولات در دو گروه حیوانات کنترل شده و واکسینه شده ندارد. هر دو گروه ائوزینوفیل، و لنفوسیت های سگ های واکسینه را به منظور تحریک گذرا هم با آنتی ژن های کرم لارو وهم بالغ گسترش دادند. پادتن های مخصوص IgM در هر دو گروه از سگ ها پس از عفونت گذرا بودند که به طور قابل توجهی 2 هفته پس از عفونت در گروه واکسینه شده، گسترش یافتند، با این حال، تا 4 هفته پس از عفونت در گروه کنترل شده، ظاهر نشدند. هر دو گروه آنتی بادیهای IgA را 1 هفته پس از عفونت گسترش دادند. آنها درگروه سگهای کنترل شده نگهداری می شدند، در تضاد با سطوح در حیوانات واکسینه شده که 4 هفته پس از عفونت به سرعت فروکش کردند. بنابراین، زمانی که حیوانات با آنتی ژن محلول کرم بالغ قبل از تزریق آلوده می شوند، سیستم ایمنی حفاظتی ویژه به دست میاید.
سیلانیکوم انسیلوستوما، کرمک، انگلی، کرم قلاب دار، انسان، سگ ها، ایمن سازی، چالش کشیدن عفونت.