یک ریزپردازنده (علائم اختصاری آن up یا µP است) واحد پردازش اصلی حسابگر الکترونیکی (یا کامپیوتر) است که از ترانزیستورهای کوچک و دیگر اجزای مدار، روی یک مدار مجتمع نیمه رسانا lic ساخته شده. پیش از پیدایش ریزپردازنده ها، CPU های الکترونیکی از مدارهای مجتمع جداگانه TTL، قبل از آن از ترانزیستورهای جدا و قبل از ترانزیستورها از لامپ های خلأ ساخته می شدند. حتی نمونه هایی مربوط به ماشین های ساده حسابگر که شامل قسمت های مکانیک مثل چرخ دنده ها، شافت ها، اهرم ها، Tinkertoys و غیره بودند نیز وجود داشته است. لئوناردوداوینچی یک چنین طرحی را ساخت، هر چند کسی قادر به استفاده از تکنیک های صنعتی آن زمان نبود.
تکامل و توسعه ریزپردازنده ها به خاطر کارائی روز افزون آن ها در طی سالها به عنوان دنباله Moare s law شناخته شده اند. این نشان می دهد که قدرت حسابگری (پردازش) هر ١٨ ماه دوبرابر می شود، جریانی که کلا از اوایل دهه ١٩٧٠ شروع شده. باعث تعجب هر فرد درگیر در این مسایل از اوایل شروع استفاده درایورها برای ماشین حساب ها، افزایش مداوم قدرت(نیرو) باعث برتری ریزپردازنده ها نسبت به هر کامپیوتر دیگری شده در هسته (مرکز) هر سیستمی از بزرگترین قالب اصلی گرفته تا کوچکترین کامپیوترهای دستی از یک ریزپردازنده استفاده می شود.